Syndroom van overprikkelbaarheid van het kind (syndroom van verhoogde neuroreflex-prikkelbaarheid) is een ziekte die zich manifesteert bij kinderen met een milde vorm van perinatale schade aan het centrale zenuwstelsel.
Tekenen van hyperexcitabiliteit
Hyperexcitabiliteit bij kinderen wordt momenteel gediagnosticeerd in ongeveer 44% van de gevallen. Dit syndroom vereist verplichte correctie, omdat het na verloop van tijd dreigt te veranderen in een aanhoudende neurotische ziekte.
Het syndroom van hyperexcitabiliteit bij een kind manifesteert zich meestal in de eerste levensmaanden. Dit komt door de ernstige zwangerschap of geboorteblessure van de moeder. Een baby die lijdt aan hyperexcitatie gedraagt zich niet alleen actief, zijn bewegingen zijn eerder spontaan. Het zenuwstelsel is constant in opwinding en soms treedt zijn uitputting op.
Bij kinderen met het hyperexcitatiesyndroom zijn slaap en waakzaamheid verstoord. Ze vallen slechter in slaap. Vaak hebben ze darmstoornissen, diarree wordt vervangen door constipatie. Als gevolg hiervan komt het kind niet goed aan. Premature baby's met hyperexcitabiliteit hebben soms epileptische aanvallen.
Bij hyperexcitatie wordt de huid van het kind vaak gemarmerd van kleur, het kind balt constant zijn vuisten, wat een gevoel van stijfheid en beklemming creëert.
Emotionele stoornissen bij kinderen met het hyperexcitabiliteitssyndroom komen tot uiting in uitbarstingen. Het kind kan beledigd zijn of schreeuwen in een situatie waar daar geen zichtbare voorwaarden voor zijn. Als je zijn gedrag niet corrigeert, zijn de gevolgen misschien niet de meest rooskleurige. Immers, wat ouders, leeftijdsgenoten of leraren hun kind vergeven, zal waarschijnlijk niet loslaten. Hoewel het kind niets te verwijten valt, kan hij zijn emoties eenvoudigweg niet in bedwang houden door onvoldoende zelfregulatie.
Een hyperexciteerbaar kind is vatbaarder voor vermoeidheid, is vaak onoplettend en als gevolg daarvan kunnen schoolcijfers lager zijn dan leeftijdsgenoten. Het is de moeite waard om te zeggen dat het hyperexcitabiliteitssyndroom de intelligentie niet beïnvloedt.
Het belangrijkste is inconstantie en prikkelbaarheid
Bij kleuters met hyperexcitabiliteit is er een frequente en snelle verandering in activiteit. Zonder het ene af te maken, schakelen hyperexcitable kinderen over naar het andere. Soms gedragen ze zich agressief, bijvoorbeeld in een zandbak vernietigen ze figuren die door andere jongens zijn gemaakt.
Denk niet dat het kind hyperexcitabiliteit zal "ontgroeien". Het is een mythe. Voortijdige correctie van hyperexcitabiliteit brengt problemen met de opvoeding in de toekomst met zich mee. Naarmate ze ouder worden, kunnen kinderen met een verhoogde prikkelbaarheid de opmerkingen van volwassenen negeren of koppig reageren.
Volgens deskundigen zijn jongens vatbaarder voor het hyperexcitabiliteitssyndroom dan meisjes. Als u een van de vermelde symptomen bij uw kind opmerkt, neem dan contact op met een neuroloog.
