Om een kind te helpen de eetlust te normaliseren, moet u erachter komen of de redenen voor onwil om te eten op medisch of pedagogisch gebied liggen. Meestal gebeurt het tweede en moet de moeder alleen haar houding ten opzichte van het regime en de voedingsmethoden veranderen, omdat het probleem vanzelf zal worden opgelost.
Bijna elk tweede kind in de voorschoolse leeftijd lijdt aan een slechte eetlust. Om precies te zijn, niet hij heeft er last van, maar de ouders. En meestal de grootmoeder, die op alle mogelijke manieren klaar staat om een extra lepel in de mond van de baby te duwen. Experts zijn er zeker van dat deze lepel echt overbodig is, omdat kinderen intuïtief voelen hoeveel en wat ze willen.
Is er enige reden tot bezorgdheid?
Hoe het ook zij, maar het is ook onmogelijk om de categorische onwil van het kind om te eten zijn gang te laten gaan. Het is op zijn minst noodzakelijk om de reden voor de "verklaarde hongerstaking" vast te stellen. Artsen zeggen dat kinderen met een kwetsbaar lichaam met dunne botten meestal niet goed eten. Ze worden gekenmerkt door een bleke, transparante huidskleur. Deze kinderen zijn vrij mobiel, maar ze tonen absolute onverschilligheid voor voedsel. In dit geval moet u uzelf of het kind niet martelen en hem vaker laten "pikken" precies zoveel als het lichaam accepteert. Voor hun eigen gemoedsrust en de gezondheid van het kind is het beter om hem bovendien vitaminecomplexen voor kinderen te geven.
De zorg van mama is terecht als het vasten van het kind wordt veroorzaakt door een eetstoornis. De aanwezigheid hiervan blijkt uit systematisch braken, dat een psychogene aard heeft. Als reactie op dwangvoeding kan het na verloop van tijd onvrijwillig worden. Dit is een complex probleem dat kan worden opgelost door een kinderpsycholoog of psychiater.
Veel minder vaak ligt de oorzaak in neurobiologische aandoeningen van de hersenen. Als gevolg van een onbalans van bepaalde stoffen waarbij de controle over de spijsvertering van het lichaam verloren gaat. Het kind voelt geen intense honger of eetlust. In alle andere gevallen vereist de slechte eetlust van de baby een pedagogische benadering om het probleem op te lossen, en de moeder kan dit gemakkelijk zelf aan.
Eenvoudige tips om een complex probleem op te lossen
Het belangrijkste is om de kleine persoon te accepteren als een persoon met zijn eigen smaakvoorkeuren en hem niet naar eigen goeddunken het dieet en de smaken op te leggen. Soms verschuiven ouders de maaltijden vanwege vertrek naar het werk of ongepaste huishoudelijke taken. Het lijkt hen onbeduidend dat het kind een uur eerder of later wordt gevraagd om te eten. Maar hij weet niet hoe hij dit moet doen zonder honger te hebben en zich over te geven aan de grillen van volwassenen. En, integendeel, als je ineens brood zonder soep wilde eten buiten het gevestigde regime, dan moet je flexibiliteit tonen en toegeven aan de baby.
Soms is de reden voor het verlies van eetlust bij een kind zelfs nog gebruikelijker. Er staat altijd wel iets op tafel en vaak is het snoep: snoep, koekjes. Misschien is een broodje worst of kaas gezonder, maar als het 1-2 keer per dag tussen drie hoofdmaaltijden wordt gegeven. De gewoonte van constant ongecontroleerd snacken leidt ertoe dat het kind niet kan worden gevoed met een normale warme maaltijd.
Het is goed als een familiefeest met prettige communicatie een traditie wordt, waarbij iedereen ongeveer tegelijkertijd zijn eigen plek en lunch heeft. Kinderen weten niet hoe ze snel moeten herbouwen, dus raden psychologen aan dat ouders het kind 20-30 minuten van tevoren op de hoogte stellen van de komende maaltijd. Hierdoor kunt u zich afstemmen op uw maaltijd. Voor sommige kinderen helpt het drinken van water een paar minuten voor de maaltijd om de eetlust op te wekken.
Als de leeftijd van het kind het toelaat, kan het worden betrokken bij het koken van het avondeten. Hierdoor krijg je zeker zin om je eigen bereide gerecht te proeven. Wanneer een kind niet aan tafel eet en zelfs grillig is, duidt dit eerder op een gebrek aan ouderlijke aandacht. Psychologen adviseren om er overdag meer van te besteden en niet tijdens de lunch. Als de baby weet dat zijn moeder hem na het eten een boek zal voorlezen of een interessant spel met hem zal spelen, dan is het onwaarschijnlijk dat hij tijd aan tafel wil verspillen.
Kinderen zijn erg vatbaar en zelfs een kleine ruzie tussen volwassenen tijdens de lunch kan hun eetlust bederven. Een familiemaaltijd moet worden gehouden in een ontspannen, ontspannen sfeer. Ouders moeten onthouden dat dit geen plaats is om zaken op een rijtje te zetten en werkkwesties te bespreken.
