In onze tijd van computertechnologie is niemand verrast door het feit dat elke persoon een enorm aantal gadgets en andere items van technologische vooruitgang heeft. Maar het is de moeite waard om te overwegen of ze meer voordeel of schade aan ons leven brengen, en vooral, hoe ze kinderen beïnvloeden.
Nu worden steeds meer tieners blootgesteld aan de invloed van computer- en telefoonspelletjes, in letterlijke zin zijn ze er volledig afhankelijk van. Dit heeft uiteraard gevolgen voor het proces van hun opleiding, deelname aan allerlei activiteiten, maar ook hun lichamelijke en geestelijke ontwikkeling. Kinderen merken zelf niet hoe ze in deze technologische val trappen, agressief worden naar anderen en praktisch nergens in geïnteresseerd zijn.
Dit probleem wordt voortdurend overwogen door wetenschappers en artsen uit verschillende wetenschapsgebieden. Formeel kunnen ze in twee kampen worden verdeeld: het kamp dat voor computerspelletjes is en het kamp dat tegen hen is. Degenen die tegen zijn, praten over de wijdverbreide degradatie van kinderen, hun fixatie op één scenario en, in dit opzicht, de weigering van de hersenen om normaal te functioneren en zich te ontwikkelen.
Bovendien beïnvloeden dergelijke spellen ook het menselijk zenuwstelsel, hij wordt agressief en kan zichzelf niet beheersen, zijn fouten toegeven en analyseren wat er gebeurt. Deze kinderen beginnen lichamelijke gezondheidsproblemen te krijgen in de wervelkolom, de gewrichtsstructuur, het gezichtsvermogen en het gehoorverlies. Ze weten praktisch niet hoe ze moeten spreken en hun gedachten nauwkeurig moeten uiten, ze zijn bang om een gesprek met hun leeftijdsgenoten te beginnen.
Aan de andere kant beweren voorstanders dat het computertijdperk juist de mentale activiteit van kinderen heeft doen toenemen. Met computerspellen kunnen ze fantaseren en out-of-the-box denken, waardoor ze hun eigen scenario's van gebeurtenissen kunnen creëren. Wetenschappers beweren ook dat kinderen een grotere geheugencapaciteit hebben, en daarom kunnen ze steeds meer informatie van buitenaf onthouden. Dat ze complexe schema's en processen in hun hoofd kunnen ontwerpen, er gemakkelijk doorheen kunnen navigeren, en dit alles dankzij computerspelletjes.
Sterker nog, je kunt alleen maar gissen naar wat er in de toekomst gaat gebeuren met kinderen die te veel tijd besteden aan gadgets. Dit is de eerste generatie van de eeuw van technologische doorbraak, die zijn vaardigheden en capaciteiten nog niet heeft bewezen in het uitvoeren van specifieke taken. Concluderend kan worden aangenomen dat alles een gulden middenweg heeft en dat je kinderen niet te veel tijd in de computerwereld moet laten doorbrengen, zodat ze in de toekomst gezonde cellen van de samenleving worden.
