In de revolutionaire jaren 80 - 90 werd het verzoek van een autoriteit om een persoon te karakteriseren een inbreuk op zijn rechten verklaard. Ze raakten er echter al snel van overtuigd dat zo'n begeleidend document gewoon nodig is om op zijn minst een eerste idee te hebben van het kind dat bijvoorbeeld van de kleuterklas naar de eerste klas kwam.
instructies:
Stap 1
In een situatie waarin een kind van een kinderdagverblijf naar een kleuterschool gaat, van een onderbouwgroep naar een middengroep en dan naar een bovenbouwgroep, van school verandert of de school afmaakt, wordt er een kenmerk op hem geschreven. Een kenmerk is tekst gerelateerd aan de formele zakelijke stijl. Dienovereenkomstig moet het enkele verplichte elementen bevatten om er snel en gemakkelijk mee vertrouwd te raken.
Stap 2
Met name voor karakterisering is een verplicht onderdeel een korte informatie over officiële gegevens, waarbij u de achternaam, voornaam (patroniem) van het kind, geboortedatum of aantal jaren, locatie (vastlegging) aangeeft. In de regel is dit de instelling die de karakterisering geeft. Deze gegevens zijn in de rechterbovenhoek geplaatst, zodat aan de linkerkant respectievelijk het mogelijk was om een stempel van de organisatie met het uitgaande nummer te plaatsen.
Stap 3
Dit is de zogenaamde hoed. Bijvoorbeeld: "Voor student 4" B "van klas van school №1 in Moskou Ivanov Sergei Valentinovich, 21.01.2005 geboortejaar …" Dan wordt het woord "karakteristiek" geschreven met een hoofdletter in het midden van de pagina.
Stap 4
Schrijf in het grootste deel, in vrije vorm, informatie die van belang kan zijn voor de organisatie die een karakterisering heeft aangevraagd. Voor een kind is dit noodzakelijkerwijs informatie over zijn fysieke en mentale ontwikkeling, communicatieve vaardigheden, talenten en capaciteiten. Ook informatie over de samenstelling van het gezin, ouders, hun sociale status.
Stap 5
De directe curator van het kind schrijft de beschrijving. In een kleuterschool is dit een leraar, op een school - een klassenleraar. Aan het einde wordt de tekst gewaarmerkt door twee handtekeningen: het hoofd van de instelling en de curator - de persoon die dit kenmerk heeft geschreven. Datum wordt gezet. Het kenmerk is goedgekeurd door het zegel van de instelling.
