Hoe Bouw Je Vertrouwen Op Met Je Kind?

Hoe Bouw Je Vertrouwen Op Met Je Kind?
Hoe Bouw Je Vertrouwen Op Met Je Kind?

Video: Hoe Bouw Je Vertrouwen Op Met Je Kind?

Video: Hoe Bouw Je Vertrouwen Op Met Je Kind?
Video: Hoe bouw je weer vertrouwen op in een goede dag met jouw kind? (Probeer deze 3 ervaringstips) 2024, Maart
Anonim

Elk van de ouders stelt deze vraag meestal, maar vaak gebeurt het te laat, wanneer het veel moeite en geduld kost om het vertrouwen terug te winnen. Daarom is het het beste om fouten in de vroege stadia te vermijden en de regels te volgen die u zullen helpen een warme en vertrouwensrelatie op te bouwen en die de sleutel zullen zijn tot de harmonieuze ontwikkeling en geestelijke gezondheid van uw baby.

Hoe bouw je vertrouwen op met je kind?
Hoe bouw je vertrouwen op met je kind?

1) Wees een vriend voor je kind. Het is noodzakelijk om het kind het gevoel te geven dat je altijd klaar staat om te communiceren. Het is heel belangrijk voor een kind om te voelen dat er iemand is aan wie je altijd je zorgen kunt toevertrouwen, en gewoon te vertellen wat er die dag interessant met hem is gebeurd. Hij voelt zich veilig als hij er zeker van is dat je altijd op het juiste moment met de nodige aandacht naar hem luistert. Vergeet daarnaast niet om uw kind ook uw vertrouwen te tonen, geheimen te delen en zijn mening over dit of dat account te vragen.

2) Respecteer de gevoelens van het kind. Hoe onbeduidend en onredelijk u ook denkt over de gevoelens en problemen van het kind dat hij met u deelt, u moet niet lachen of zijn gevoelens en angsten kleineren. Neem al zijn moeilijkheden serieus en help hem ermee om te gaan. Het kind zal zich begrepen voelen en later op uw steun en hulp kunnen rekenen.

3) Gezamenlijk tijdverdrijf. Zoek gemeenschappelijke activiteiten met je baby, vraag hem om je te helpen met koken of schoonmaken, vertel hem dat je niet zonder hem kunt, laat hem zijn behoefte voelen. Omgekeerd, het initiatief nemen om hem in zijn zaken te helpen. Speel en loop zoveel mogelijk samen.

4) Houd je aan je beloften. Doe geen beloften aan uw kind die u niet kunt waarmaken. Anders zal de baby wrok en teleurstelling voelen, en dergelijke systematische situaties zullen het vertrouwen en uw gezag in de ogen van het kind ondermijnen. Bij het doen van een belofte is het beter om vooraf een aantal voorwaarden te stellen, bijvoorbeeld dat je zondagse trip naar het park niet alleen van jou afhangt, maar ook van de weersomstandigheden.

5) En, tot slot, het belangrijkste bij het aangaan van een vertrouwensrelatie met een kind is om je te laten leiden door één basisregel, die onvoorwaardelijke acceptatie wordt genoemd. Een kind accepteren betekent ongetwijfeld al zijn voordelen en tekortkomingen erkennen, om van hem te houden, niet omdat hij gehoorzaam of getalenteerd is, maar gewoon omdat hij dat is. Hoe vaak gebruiken ouders zonder aarzelen de volgende oproep aan hun kinderen: "Als je zachtmoedig bent, zal ik van je houden", "Kom niet naar me toe voordat je de kamer hebt schoongemaakt", maar door deze zinnen wordt het kind direct verteld dat hij wordt voorwaardelijk geaccepteerd dat ze alleen van hem zullen houden als …

Bovendien kunnen sommige van onze omstandigheden ondraaglijk blijken te zijn voor het kind, en wat dan, vaarwel ouderliefde? Het is onmogelijk voor een kind om de onzekerheid van je liefde te voelen, dat hij het op de een of andere manier moet verdienen, dat als hij iets verkeerd doet, je hem het gevoel kunt ontnemen dat hij zo hard nodig heeft. Wetenschappers hebben lang bewezen dat de behoefte aan liefde een van de fundamentele menselijke behoeften is en dat de bevrediging ervan een onmisbare voorwaarde is voor de harmonieuze ontwikkeling van een kind. Deze behoefte vindt bevrediging in zachte aanrakingen, goedkeurende blikken, liefdevolle toespraken: "Het is zo goed dat je bij ons geboren bent", "Ik ben gelukkig als we samen zijn", "Ik hou ervan als je thuis bent."

Je denkt misschien: "Hoe kan ik aanhankelijk met hem zijn als hij zijn huiswerk nog niet heeft geleerd / geen uitstekend cijfer heeft gehaald / het huis niet heeft opgeruimd?" Ik durf te stellen dat uw vraag hoogstwaarschijnlijk wordt ingegeven door de overtuiging: "eerst discipline, dan vriendelijke houding."Maar hier is de paradox, zo'n positie leidt tot niets goeds, hoe meer we het kind uitschelden, hoe oncontroleerbaarder hij wordt, en als reactie op kritiek, afkeuring en verwijten krijg je voorspelbaar verzet, excuses en gekibbel. En waarom allemaal? Want eerst goede en vertrouwensvolle relaties en daarna discipline en alleen op basis daarvan.

Aanbevolen: