Veel ouders maken zich zorgen over de vragen: hoe bouw je een relatie op met een kind, hoe maak je geen fouten die ernstige problemen kunnen worden? Inzicht in de kinderpsychologie helpt om een goed contact met het kind te krijgen en voorkomt moeilijkheden in de communicatie met adolescenten en volwassenen.
instructies:
Stap 1
Let op uw kind! Natuurlijk hebben wij volwassenen zoveel noodzakelijke en belangrijke dingen te doen. Maar breng de situatie niet zo ver dat er geen tijd is voor het kind. Dit heeft een zeer negatief effect op de psyche van het kind. Negatieve emoties zullen in het onderbewustzijn worden gedeponeerd en in de toekomst zullen ze zeker aan zichzelf herinneren.
Stap 2
Vertrouwen. Het kind hoort constant: "nee", "stiller!", "Vertragen!" Waarom? Omdat hij te klein is en niet veel begrijpt. En zo programmeren we zijn leven: "geloof de wereld niet, leef niet ten volle." Hoe vaak zeggen we niet de zin: "Doe geen moeite, ik doe het zelf." Maar dit is ook een verborgen, programmerende, boodschap: “Ik betwijfel je!”. Je kunt beter zeggen: "Ik geloof je, ik ben ervan overtuigd dat je het kunt." Behandel uw kind met respect en vertrouwen. Help hem iets te leren, iets onder de knie te krijgen, de wereld te leren kennen.
Stap 3
Onafhankelijkheid. Moeders klagen: kinderen nemen al onze tijd in beslag. Waarom? Omdat veel ouders elke stap van hun kinderen beheersen en zich met alles bemoeien. Het is beter om uw kind niet te storen. Hij is ergens enthousiast mee bezig, het is interessant en belangrijk voor hem! Denk aan je gevoelens wanneer je wordt weggerukt van een interessant en belangrijk bedrijf. Geef hem dus meer vrijheid. Het is goed voor hem en je hebt tijd om te rusten.
Stap 4
Hulp. Natuurlijk moet je helpen. Maar wat bedoel je met het woord "helpen"? Onthoud: helpen is een verzoek inwilligen. En als het kind niet vraagt, is hulp niet nodig. Een kind zet een typemachine in elkaar, maar het lukt gewoon niet. Moeder is het zat om hiernaar te kijken, ze vouwt snel de structuur op en de baby breekt het boos en begint het weer in elkaar te zetten. Vraag, voordat u hulp verleent, of uw deelname noodzakelijk is.
Stap 5
Praat niet van boven naar beneden met uw kind. Als je wilt praten, vooral over een serieus onderwerp, ga dan zitten, buig voorover zodat je op hetzelfde niveau zit, kijk in de ogen van de baby.
Stap 6
Bekritiseer uw kind niet, maak geen aanspraak op hem. Als hij iets verkeerd heeft gedaan, leg dan uit wat precies, vertel over de gevolgen van het wangedrag. Beste optie: prijs de kinderen voor kleine overwinningen, voor hun eigen werk, enz. Maar alles is goed met mate.
Stap 7
Praat met uw kind over uw gevoelens. Ook al zijn het negatieve emoties. Het kind zal je toestand voelen in je ogen, gebaren, houding. Als u erop moet wijzen dat het kind ergens ongelijk in heeft, zeg dan niet de zinnen: "Je hebt ongelijk!", "Je doet het expres, uit wrok", enz. Deel je gevoelens over wat er is gebeurd en leg uit waarom ze zijn ontstaan.
Stap 8
En het allerbelangrijkste - kijk door het prisma van je verwachtingen van een echt kind en een apart persoon, laat hem zichzelf zijn en hou gewoon van hem.
