In tegenstelling tot de algemene opvatting, worden perfectionisten niet geboren, ze groeien op. Dit fenomeen vindt zijn oorsprong in iemands jeugd, met name op die momenten waarop ouders op basis van hun ervaring en kennis een kind laten zien en aangeven hoe en wat er moet gebeuren. Door het gebrek aan onafhankelijke keuze ervaart het kind ongemak, wat zijn temperament en toekomstig karakter beïnvloedt.
Een bekend voorbeeld van perfectionisme zijn rijke kinderen - kinderen uit rijke families. De overgrote meerderheid van dergelijke kinderen wordt financieel verzorgd, terwijl geestelijke en morele steun naar de achtergrond verdwijnt. In dergelijke gezinnen spelen ouders een grote rol in het leven van kinderen en bepalen ze elke stap en elke beweging van het kind.
Een standaardverschijnsel is dat een kind minimaal "uitstekend" moet zijn, het afstuderen van school moet gepaard gaan met de onmisbare ontvangst van een gouden medaille en een universiteit - een rood diploma. Een integraal onderdeel van leren is de ontwikkeling van meerdere vreemde talen en leiderschapsposities waar mogelijk.
Het tegenovergestelde geldt voor gezinnen waar ouders het grootste deel van hun tijd op het werk doorbrengen, weg van hun kinderen. Dit doen ze zodat de kinderen goed opgeleid, goed gevoed en netjes gekleed zijn. Om dit te bereiken is het nodig om geld te hebben dat ze dag en nacht verdienen. Kinderen in dergelijke gezinnen zijn volledig verstoken van zorg en aandacht, omdat vermoeide ouders vaak gewoon willen ontspannen en zich niets aantrekken van verveelde kinderen.
Het resultaat van dergelijke situaties is depressie, verschillende soorten verslaving, allerlei soorten stress. Uit onderzoek blijkt onder meer dat perfectionisme meer inherent is aan het oudere kind in het gezin.
