Als we een kennis of een oude vriend, geliefde, ouder of kind ontmoeten, knuffelen we heel vaak. Knuffels zijn een manier om je vreugde, liefde, steun en empathie te uiten. Op de juiste manier knuffelen is nodig, zodat een persoon precies begrijpt welke emoties je hem wilt overbrengen.
Een knuffel benadrukt de nabijheid en het contact tussen mensen. In een knuffel heeft de ene persoon altijd de overhand op de andere, en dit kan ongemak veroorzaken. Heel vaak ervaren mensen die klein van gestalte zijn ongemak. Om een lang persoon een persoon met een kleinere gestalte te laten knuffelen, moet hij lichtjes buigen zodat zijn ogen ongeveer op hetzelfde niveau zijn. Dus een persoon die langer is, zal zijn beleefde houding tegenover een ander tonen.
Als je je kind wilt knuffelen, moet je gaan hurken. Kinderen kunnen worden geïntimideerd door een lang persoon, en zulke knuffels kunnen hen bang maken en vervreemden.
Nadat je een persoon hebt omhelsd, moet je je armen openen, een beetje achterover leunen en in de ogen van de persoon kijken, glimlachen. Maar houd zo'n blik niet lang vast, een paar seconden is voldoende.
In één oogopslag adviseren psychologen om je gevoelens voor een ander te tonen. Als je 'dankjewel' wilt zeggen met je knuffels, zeg dan, terwijl je in de ogen kijkt, 'dankjewel' in je hoofd. Op dit moment zullen al je gevoelens in je ogen en op je gezicht verschijnen, en dan zal de persoon het juiste signaal ontvangen en begrijpen dat je knuffels oprecht en echt waren.
Dit is de vrij eenvoudige kunst van de juiste knuffel.
