Kinderen hebben zeker complimenten nodig. Ouderlijke goedkeuring biedt niet alleen psychologisch comfort voor het kind, maar ook goed gedrag. Prijs een kind op verschillende manieren, maar veel ouders maken vaak fouten die moeten worden geleerd om te vermijden.
Vaak hoor je van ouders alleen "slim" of "goed gedaan", dit is natuurlijk leuk, maar bijzonderheden zijn belangrijk voor de juiste ontwikkeling van het kind, daarom moet de lof worden uitgebreid. Als een kind na een maaltijd de afwas opruimt of de kamer opruimt, moet hij daarvoor worden geprezen, niet alleen om de stemming en het gevoel van eigenwaarde te verbeteren, maar ook om duidelijk te maken dat ouders dergelijke acties van hun kind verwachten in de toekomst.
Een andere veelgemaakte fout is verwijtende lof. Als een kind iets heel goed heeft gedaan, is het ongepast om hem als volgt te prijzen: "Je hebt het geweldig gedaan vandaag, je kunt, wanneer je wilt, niet zoals de vorige keer." Zo'n compliment verhoogt het gevoel van eigenwaarde en beledigt tegelijkertijd. Er moet worden geprezen zodat alleen een positief gevoel overblijft, en geen hint dat alles de vorige keer heel slecht is gedaan.
Je mag in geen geval de waardigheid van een ander kleineren door te prijzen: "Je tekening is veel beter dan die van je klasgenoot (vriend, zus, broer)." Als een kind concurreert, moet hij het alleen met zichzelf doen, waarbij hij elke keer de resultaten verbetert. In dit geval zal het kleineren van het andere kind niet voorkomen, wat kan leiden tot een verkeerde relatie tussen uw kind en leeftijdsgenoten. Lof moet zo zijn dat het kind begrijpt dat zijn prestatie van vandaag een stap voor is op wat hij gisteren heeft bereikt.
Een andere verkeerde tactiek is de onwil om het kind te prijzen, wat dit verklaart door het feit dat hij arrogant zal worden en zijn taken slecht zal gaan uitvoeren. Correcte goedkeuring is altijd stimulerend, en de afwezigheid ervan verlaagt niet alleen het gevoel van eigenwaarde, maar ontmoedigt het kind ook om iets te doen. Gebrek aan lof devalueert alle positieve acties van het kind, en dit leidt ertoe dat hij ermee stopt. In dit geval is het mogelijk om ervoor te zorgen dat er slecht gedrag optreedt, waarmee het kind het gebrek aan aandacht van de ouders zal proberen te compenseren.
