Al vele eeuwen tasten ouders in het duister over het geslacht van hun baby's. Pas in de twintigste eeuw verschenen er manieren om de foetus te zien en zelfs de chromosoomset te herkennen terwijl hij nog in de baarmoeder was.
De eenvoudigste en handigste manier om het geslacht van een ongeboren kind te bepalen, is echografie. Deze methode is het meest effectief tijdens het tweede trimester van de zwangerschap. Tegen die tijd wordt de foetus behoorlijk groot en mobiel, draait hij zich vaak om en tijdens de echografie is het heel goed mogelijk om zijn geslachtsdelen te zien. Bijna alle deskundigen zijn het erover eens dat zelfs met de meest moderne en nauwkeurige apparatuur het niet mogelijk zal zijn om op deze manier te bepalen of het kind tot het ene of het andere geslacht behoort tot de 15e week van de zwangerschap. Maar hoe korter de periode, hoe groter de kans op een fout.
Om het geslacht van het embryo in de vroegste stadia van de zwangerschap te achterhalen, zijn er verschillende invasieve methoden. Dit zijn methoden waarbij genetisch materiaal rechtstreeks uit de baarmoeder van een zwangere vrouw wordt gehaald voor analyse van het DNA van het embryo. Dit gebeurt door een specialist onder plaatselijke verdoving en onder controle van een echoapparaat, zonder de foetus zelf aan te raken. Maar ze zijn allemaal erg gevaarlijk en mogen alleen worden gebruikt als het absoluut noodzakelijk is.
Bij 11-12 weken zwangerschap kan het geslacht van het embryo worden bepaald met behulp van een chorionbiopsie. Tijdens deze procedure gebruikt de arts een dunne naald om de buik van de patiënt te doorboren om een kleine hoeveelheid chorionische villi te verwijderen en de chromosoomset van de foetus te achterhalen. Deze procedure wordt alleen om medische redenen uitgevoerd in gevallen waarin het risico bestaat op de geboorte van een baby met genetische aandoeningen. Bijvoorbeeld door erfelijke afwijkingen in het DNA van een van zijn ouders. Het wordt ook gedaan om chromosomale ziekten zoals het syndroom van Down uit te sluiten.
Op een later tijdstip wordt het geslacht van het kind bepaald met behulp van een vruchtwaterpunctie of cordocentese. Vruchtwaterpunctie wordt uitgevoerd bij 12 tot 20 weken. Cordocentese - na 20 weken. Via een klein gaatje wordt in het eerste geval het vruchtwater van het embryo afgenomen voor analyse en in het tweede geval het navelstrengbloed. Deze methoden garanderen resultaten met een betrouwbaarheid van 99%, maar kunnen het risico op een miskraam of foetale infectie verhogen. Ze mogen niet alleen worden gebruikt om nieuwsgierigheid te bevredigen. Het is beter om even te wachten en onnodige risico's te vermijden.
