De meeste aanstaande ouders kijken uit naar het moment waarop ze waarschijnlijk het geslacht van de langverwachte baby zullen weten. Ik kan tenslotte niet wachten om een naam voor de baby te vinden, het interieur van de kinderkamer om te toveren en de nodige kinderspullen aan te schaffen.
Echografie procedure
Momenteel ondergaan de meeste zwangere vrouwen verschillende verplichte echografische onderzoeken van de foetus gedurende de gehele zwangerschap. Het hoofddoel van de studie is het identificeren van foetale misvormingen en algemene diagnostiek van de aandoening. Een extra aangename bonus tijdens de procedure is de mogelijkheid om het geslacht van de baby te zien.
Al in de 6e week van de embryonale ontwikkeling worden de geslachtsdelen gelegd, maar ze hebben op dit moment geen morfologische verschillen. En pas tegen 11 weken begint een nauwelijks merkbare tuberkel te verschijnen bij jongens op de plaats van de toekomstige penis. Op dit moment kan de arts die de echografie diagnosticeert al uitgaan van het geslacht van de baby, maar de kans op een fout is vrij groot.
Het is mogelijk om het geslacht van de baby pas vanaf de 15e week van de ontwikkeling van de foetus betrouwbaarder te zien. Maar op dit moment is het embryo nog steeds niet groot genoeg, daarom kan de navelstreng die tussen de benen of vingers van de hand is gewikkeld, door een specialist worden aangezien voor morfologische tekens die kenmerkend zijn voor een toekomstige man, en ouders zullen worden misleid.
In de 18e week van ontwikkeling zijn de geslachtsdelen van de baby al voldoende gevormd en duidelijk zichtbaar op echografie. Daarom, als de baby zijn benen niet klemt en zijn rug niet naar de sensor draait, is de kans groot dat toekomstige ouders zullen zien wie, een jongen of een meisje, binnenkort in hun familie zal verschijnen.
Een interessant feit is dat jongens gemakkelijker te zien zijn. Tijdens echografie spreiden mannelijke embryo's vaak hun benen, wat aantoont dat ze tot de sterke helft van de mensheid behoren. Meisjes daarentegen wenden zich meestal af en om de morfologische tekenen van het vrouwelijk geslacht te zien, moet je verschillende onderzoeken doen.
Invasief onderzoek
Er zijn methoden om het geslacht van de ongeboren baby te bepalen door middel van DNA-analyse. In dit geval identificeren experts de aanwezigheid of afwezigheid van het Y-chromosoom, kenmerkend voor mannen. De kans op fouten is in dit geval minimaal.
Het materiaal voor een dergelijke analyse is het vruchtwater of een deel van de placenta. In dit geval wordt een placenta-biopsie uitgevoerd na 7-10 weken zwangerschap en wordt de analyse van het vruchtwater uitgevoerd in het tweede trimester.
Deze procedure wordt uitgevoerd in uitzonderlijke gevallen wanneer het, om welke reden dan ook, nodig is om genetische afwijkingen bij de foetus te diagnosticeren. Hiervoor moeten er voldoende ernstige aanwijzingen zijn, aangezien een biopsie een miskraam kan uitlokken. Het bepalen van het geslacht van de baby tijdens onderzoek is slechts een extra optie.
