Ze worden dieven om verschillende redenen. Maar in alle gevallen heeft een persoon de keuze: diefstal plegen of het nodige geld verdienen. De keuze valt echter niet altijd op de juiste manier.
Slecht voorbeeld
Als een persoon opgroeit in de omgeving van een dief, dan is de kans groot dat hij ook een dief zal worden. De activiteiten van ouders en naasten worden een persoonlijk voorbeeld voor het kind. Hij beschouwt het als de norm van het leven. Daardoor wordt diefstal voor zo iemand geen wetsovertreding.
Zelfs met een intelligent gezin en eerlijke ouders kan een kind onder de slechte invloed van vrienden en kennissen komen. Vooral kinderen van de adolescentie zijn hier gevoelig voor. Een tiener gaat stelen en probeert hetzelfde te zijn als alle anderen. Om geen outcast in het bedrijf te worden, zal hij een misdaad begaan. In dit geval kan het kind geld stelen van zijn eigen ouders.
Voor de perfecte 'volwassen' act krijgt de tiener goedkeuring en erkenning van vrienden. Dit wordt belangrijker voor hem dan een eerlijke levensstijl.
Een slecht voorbeeld voor een persoon kunnen negatieve filmpersonages of personages in misdaadromans zijn. Nadat hij ze tot idolen voor zichzelf heeft gemaakt, neemt een persoon zijn acties als basis en probeert hij vergelijkbaar te worden met de gekozen idealen.
levensomstandigheden
Een van de redenen waarom iemand een dief is geworden, is levensluiheid. Als het kind een bepaald doel niet nastreeft, gaat hij gewoon met de stroom mee. Vervolgens weet zo'n persoon niet hoe hij de kost moet verdienen, en hij wil het ook niet weten. Het wordt gemakkelijker voor hem om te stelen dan om geld te verdienen.
Pedagogische verwaarlozing kan leiden tot diefstal. Als ouders geen tijd besteden aan het opvoeden van hun kind, ga dan niet met hem om, hij voelt hun onverschilligheid voor zijn lot. Door middel van illegaal gedrag probeert hij hun aandacht te trekken.
Kinderen in disfunctionele gezinnen, met hun asociaal gedrag, lijken hun ouders en anderen te vertellen dat ze zijn geworden zoals ze hen wilden zien.
Iemand die ooit heeft gestolen en daarvoor in de gevangenis heeft gezeten, kan zich niet altijd aanpassen aan een normaal leven. Nadat hij de gevangenis heeft verlaten, moet hij een baan vinden. Als een persoon geen baan kan vinden, zal hij opnieuw voor diefstal gaan en hierin een uitweg vinden.
Gehandicapte mensen worden recidiverende dieven. Ze weten niet wat ze in vrijheid moeten doen, ze weten niet hoe ze moeten leven. Na enige tijd buiten de muren van de gevangenis te hebben doorgebracht, gaat de dief opzettelijk naar de misdaad om opnieuw opgesloten te worden. Zo passen ze zich aan het leven aan. In de gevangenis hoeven ze zich geen zorgen te maken over hun levensonderhoud. Daar krijgen ze eten, een dak en eventueel werk.
