Rivaliteit tussen kinderen in het gezin is wijdverbreid. Het kan in een relatief milde, onschadelijke vorm verlopen, of het kan heel scherp zijn en conflicten veroorzaken. Het hangt van vele redenen af, in de eerste plaats van het leeftijdsverschil en van het gedrag van de ouders.
Met een significant leeftijdsverschil (4 jaar en meer) komt rivaliteit bijna niet tot uiting. Het oudere kind raakt immers snel gewend aan de rol van voogd en beschermer van de jongere, en de jongere probeert bijna nooit te concurreren met de oudere en erkent zijn autoriteit. Als het leeftijdsverschil minimaal is, is concurrentie meer dan mogelijk. En hier moeten ouders hun rol spelen.
Ze moeten kinderen niet vergelijken, de een als voorbeeld stellen voor de ander. Zeker als het gaat om succes op een bepaald gebied. Als je een kind de hele tijd prijst en van een ander eist dat hij een voorbeeld van hem neemt en dezelfde indicatoren bereikt, dan zal het resultaat met een waarschijnlijkheid van 99% precies het tegenovergestelde zijn: de "verliezer" zal jaloezie en afkeer voelen voor zijn huisdier concurrent. Ouders moeten een andere manier vinden om hun kind te stimuleren.
Een veel voorkomende reden voor rivaliteit: het oudere kind voelt zich na de komst van de jongere in huis overbodig. Het is duidelijk dat ouders het leeuwendeel van de energie en aandacht aan de baby moeten besteden, en niet aan het oudere kind. Dit betekent helemaal niet dat ze minder verliefd zijn geworden op hun oudere! Maar in de ogen van het kind ziet het er precies zo uit: vroeger werd er van hem gehouden, voor hem gezorgd, en nu staat hij aan de zijlijn met mama en papa. Hij wordt gekweld door wrok en jaloezie.
Om dit te voorkomen, moeten ouders de ouderling van tevoren voorbereiden op de komst van de baby. Het zou leuk zijn om een gesprek met hem te hebben, zoiets als dit: “Beste, je weet dat je binnenkort een broertje (zusje) krijgt. Het kind zal volkomen hulpeloos zijn, hij zal niet eens kunnen uitleggen wat hij wil, wat hij nodig heeft. Als u bijvoorbeeld wilt eten, kunt u ons dat vertellen, en wij zullen u voeren. Als iets je pijn doet, klaag je en zullen we helpen. En de baby kan alleen maar huilen! We zullen dus meer aandacht aan hem moeten besteden, maar dat komt niet doordat we minder verliefd op je zijn geworden! En na het verschijnen van de baby in huis, ondanks alle drukte en vermoeidheid, is het noodzakelijk om het oudere kind zowel liefde als zorg te geven. Met deze benadering zal de eerstgeborene kalm het uiterlijk van het jongste kind aannemen, snel verliefd worden op de baby.
