Soms gehoorzamen kinderen hun ouders niet, plegen ze misdaden die niet onopgemerkt kunnen blijven. Er is maar één uitweg: straf. Het moet niet wreed zijn, het moet een leerzame les zijn.
Het is nodig
Geduld, liefde, consistentie, kalmte
instructies:
Stap 1
Laat de situatie niet escaleren. Straf je kind door kalm te zijn, niet boos. Straf is geen wraak, vernedering of wrok. Gebruik geen lijfstraffen tenzij absoluut noodzakelijk. Houd bij het straffen van een kind rekening met de ernst en de leeftijd van het misdrijf. Kinderen onder de leeftijd van 2-2, 5 jaar, het is praktisch zinloos om te straffen in de letterlijke zin van het woord. Hier moeten we het eerder hebben over het uitsluiten van situaties die de baby tot ongehoorzaamheid uitlokken.
Stap 2
Op de leeftijd van 2 tot 4 jaar realiseert het kind zichzelf als persoon, begint te begrijpen welke van zijn acties anderen behagen en welke van streek of ergernis zijn. Ondanks dat er al begrip is ontstaan, is het vermogen om het eigen gedrag te sturen nog onvolledig gevormd. In deze levensfase hebben kinderen een 'plaatsvervanger' die al die wandaden veroorzaakt die ouders en geliefden gek maken. Hierdoor kan het kind zichzelf bevrijden van het gevoel van schaamte, aangezien het meeste van wat er gebeurt niet door hemzelf wordt gedaan, maar door iemand anders. Praat meer met je baby.
Stap 3
Probeer te geloven dat het kind je niet bedriegt door te beweren dat dit een "konijntje uit het bos" is. Het feit is dat het kind nog steeds heel gemakkelijk fantasie met realiteit verwart. Het is de taak van de ouders om te begrijpen waarom het kind dit deed. Vraag het hem, praat met hem en help de situatie op te lossen. Als je je kind niet hebt gepest en hij is niet bang voor je woede of veroordeling, dan zal hij hoogstwaarschijnlijk graag met je praten.
Stap 4
Vergeet niet dat baby's op deze leeftijd vaak in strijd met hun ouders handelen. En dat doen ze helemaal niet omdat ze geen rekening met je willen houden, ze moeten gewoon wat onafhankelijkheid, hun capaciteiten en hun grenzen voelen. Als je het kind hiervoor gaat straffen, begin je een strijd waarin er geen winnaars zijn. Druk uw ontevredenheid uit over het gedrag van het kind, beschikbaar voor zijn leeftijd, leg hem uit wat u van streek maakt in zijn gedrag / daad.
Stap 5
Als u ziet dat het kind zich zorgen maakt over het gepleegde wangedrag, versterk deze gevoelens dan niet. Probeer hem te steunen. Het belangrijkste is dat het kind begrijpt dat het volbrachte bedrijf min of meer kan worden opgelost, dat hij een mens is en zich kan vergissen. Leg uw kind uit hoe het de volgende keer anders kan proberen en vermijd problemen. Als het kind zich dit realiseert, zal het snel leren om kritischer te zijn op zichzelf en zijn gedrag. Als hij niet begrijpt dat hij, bijvoorbeeld door met geweld het speelgoed van iemand anders te pakken of kapot te maken, iets slechts heeft gedaan, moet je heel serieus nadenken. Het is heel goed mogelijk dat je bij het opvoeden van een baby zo bang was om hem van streek te maken met het nieuws dat hij ergens fout in was, dat het kind nu helemaal niet klaar is om het toe te geven door bepaalde acties uit te voeren.
