Er is voldoende bewijs voor het vermogen van mensen om gedachten over een afstand over te brengen. Als je dit zelf wilt zien, kun je een eenvoudig experiment uitvoeren dat de realiteit van dit fenomeen duidelijk kan aantonen.
Eerst moet je beslissen wat wordt bedoeld met de overdracht van gedachten over een afstand. Als u bijvoorbeeld een specifieke zin of andere complexe informatie aan iemand wilt overbrengen, dan zal dit hoogstwaarschijnlijk niet voor u werken. Tegelijkertijd is het mogelijk om emoties, enkele eenvoudige visuele beelden, eenvoudige informatie over te brengen - bijvoorbeeld antwoorden op vragen over het principe van "ja" of "nee".
De effectiviteit van het overbrengen van gedachten is vele malen groter als de persoon aan wie ze zijn gericht (de ontvanger) weet van het experiment dat wordt uitgevoerd en er klaar voor is. Tegelijkertijd heeft de afstand tussen hem en degene die gedachten verzendt (inductor) geen effect op de kwaliteit van hun transmissie - het kan zelfs duizenden kilometers zijn.
Hoe te experimenteren met het overbrengen van gedachten over een afstand
Om een experiment uit te voeren, zoekt u van tevoren iemand met wie u het gaat doen. Jullie zullen allebei om de beurt gedachten zenden en ontvangen. Spreek van tevoren af hoe laat de sessie begint, kijk op je horloge - ze moeten absoluut synchroon lopen. Je moet elkaar zeker van gezicht kennen, in ieder geval van een foto.
De eenvoudigste manier is om een afbeelding over een afstand te verzenden. Het kan iets eenvoudigs zijn - bijvoorbeeld een monitor, een mok, een camera, een beeldje, enz. De ontvanger hoeft natuurlijk niet te weten welk beeld wordt verzonden. Eerst fungeer je als een inductor en breng je het beeld over dat je hebt gekozen, dan integendeel, je fungeert als ontvanger. Nadat het experiment is afgelopen, evalueren u en uw partner de resultaten.
Laten we zeggen dat u eerst de inductor bent. Kies een rustige plek voor de sessie, niets mag je afleiden. Begin je nauwkeurig op het afgesproken tijdstip, seconde per seconde, te concentreren op het beeld van je partner in het experiment. Hiervoor wordt exact één minuut uitgetrokken. Tegelijkertijd concentreert de partner zich op u. Op een gegeven moment kun je heel duidelijk voelen dat de verbinding tot stand is gebracht.
Concentreer je de volgende 2 minuten op het beeld van het gekozen onderwerp. Kijk hem een tijdje aan, sluit dan je ogen en visualiseer zijn beeld. Probeer deze afbeelding levendig te houden en de belangrijkste kenmerken van het onderwerp over te brengen. Na twee minuten is er een minuut rust voor jou en je partner. Dan herhaalt alles zich, maar deze keer ben jij de ontvanger. Het is jouw taak om bij te houden welke beelden in je hoofd verschijnen.
Samenvatten
Beschrijf direct na het einde van de sessie in een tekstbestand de afbeelding die je hebt geadopteerd. Geef geen monosyllabisch antwoord - beschrijf in detail de tekenen van wat je zag en voeg aan het einde je schatting toe. Je kunt bijvoorbeeld opschrijven dat het iets groots, vierkants, glas was. Je gok is een monitor. Als reactie hierop kan uw partner u vertellen dat hij het beeld van het aquarium naar u heeft uitgezonden. Mee eens, de overeenkomsten zijn duidelijk.
Meestal hebben we het over dergelijke toevalligheden. De spoel brengt bijvoorbeeld het beeld van een driehoeksliniaal over - de ontvanger spreekt van een hoofdletter "V". De spoel zendt het beeld van de mok uit - de ontvanger heeft het over de theepot. Nauwkeurig raden is zeldzaam genoeg, maar de belangrijkste kenmerken van objecten zijn heel duidelijk gedefinieerd. Bovendien gebeurt dit bij de meest gewone mensen die geen speciale vaardigheden hebben. Het volstaat om verschillende van dergelijke experimenten uit te voeren en alle twijfels over de realiteit van de overdracht van gedachten naar een afstand verdwijnen volledig.
