Diagnostiek dient om vast te stellen hoe het kind over bepaalde kennis, vaardigheden en vaardigheden beschikt. De leraar moet dit weten voordat hij begint te studeren met de baby en zelfs met de student. Onjuist uitgevoerde diagnostiek vermindert de effectiviteit van het lesgeven aanzienlijk, omdat voor sommige kinderen de voorgestelde taken te moeilijk kunnen zijn, en voor anderen - vice versa.
Noodzakelijk
- - papier;
- - pen;
- - een computer met een teksteditor en testtaken;
- - "Kinderonderwijsprogramma" of programma's in schoolvakken;
- - testtaken voor het overeenkomstige type activiteit.
instructies:
Stap 1
Ontdek wat een kind van een bepaalde leeftijd zou moeten kunnen doen voor de activiteit die u gaat diagnosticeren. De gegevens kunnen bijvoorbeeld worden opgenomen in het "Kindergarten-programma" of schoolprogramma's. Wees niet verbaasd als het vaardigheidsniveau van uw onderwerp hoger of lager is dan aangegeven in het programma. Elk document van dit soort is ontworpen voor het gemiddelde kind. Uw baby of zelfs alle kinderen van de groep kunnen op de een of andere manier achterblijven en op de een of andere manier voor op hun leeftijdsgenoten. Als je aan het begin van het schooljaar een diagnose stelt, neem dan de gegevens uit het gedeelte over de vorige leeftijdsgroep.
Stap 2
Let op uw kind. Veel vaardigheden zijn met het blote oog zichtbaar. Je kunt er bijvoorbeeld zonder testtaken achter komen of hij weet hoe hij zich moet kleden, het bed moet opmaken, speelgoed moet opvouwen. Bekijk hem in verschillende situaties. Met deze methode kunt u niet alleen culturele en hygiënische vaardigheden ontdekken, maar ook communicatie, motivatie om te leren, het ontwikkelingsniveau van motorische activiteit, fijne motoriek en nog veel meer.
Stap 3
Creëer speelsituaties om communicatieve vaardigheden te diagnosticeren. Zet het kind in een positie waarin hij een leeftijdsgenoot of een volwassene iets zal moeten vragen. Hij heeft bijvoorbeeld dienst en moet lepels pakken, maar de oppas staat in de deuropening en laat hem niet door. Kijk of het kind zich tot een volwassene kan wenden en hem kan vragen om over te slaan, of dat hij op andere manieren probeert bij de voorwerpen te komen die hij nodig heeft.
Stap 4
Speel een businessgame met oudere kleuters of scholieren. De inhoud is afhankelijk van de leeftijd van de kinderen. Om bijvoorbeeld de coherente spraak van kleuters te testen, kunt u het spel "Conferentie" of "Presentatie" organiseren, waarbij elke deelnemer iets coherent moet vertellen. De levenservaring van schoolkinderen maakt het mogelijk om heel verschillende situaties met hen na te bootsen.
Stap 5
U kunt het ontwikkelingsniveau van verschillende vaardigheden vaststellen met behulp van testitems. Testen worden niet per se typografische gedaan, hoewel het in veel gevallen noodzakelijk is om de standaard te gebruiken. Je eigen creativiteit is perfect acceptabel. U wilt bijvoorbeeld weten of alle kinderen in de groep geometrische vormen kunnen tekenen. Je kunt ze de juiste taak geven in de tekenles of tijdens gratis activiteiten en zien hoe ze ermee omgaan. Gebruik als tests voor kleuters in-ear-speelgoed, allerlei constructeurs. Toetsopdrachten voor scholieren zijn het meest voorkomende toetswerk. De vorm kan anders zijn. Soms kun je de traditionele vorm van schrijfopdrachten op een whiteboard gebruiken. Maar probeer controle- en meetmaterialen te gebruiken, zoals in de definitieve staatscertificering. Gebruik ook computerdiagnostiek. In ieder geval moeten kinderen precies begrijpen wat er van hen wordt verlangd.
Stap 6
Vergeet niet uw resultaten te noteren. De handigste manier is om vermeldingen in de plaat in te voeren. Het kan worden ingevuld in een tijdschrift of op een computer in een teksteditor. Schrijf in de meest linkse kolom een lijst met kinderen, in de eerste rij boven de rest van de kolommen, de vaardigheden die je gaat diagnosticeren. Het is noodzakelijk om hun niveau regelmatig te bepalen. De eerste diagnose wordt gesteld aan het begin van het schooljaar of voor de introductie van een nieuwe techniek. De laatste is aan het einde. Maar niemand verbiedt het regelmatig diagnosticeren van kinderen.
