Een kenmerk voor een kind is een van de meest voorkomende documenten die nodig zijn in het werk van een opvoeder, klassenleraar, sociale leraar. Het kan nodig zijn wanneer een kind naar een kleuterschool of school gaat, bij het veranderen van een plaats van studie, in andere gevallen. Een goed geschreven karakterisering helpt bij het vormen van het eerste idee van het kind, zijn persoonlijke, psychologische kenmerken, om de juiste methoden voor pedagogische interactie met hem te kiezen.
Er zijn drie hoofdtypen kenmerken: pedagogisch, psychologisch en psychologisch-pedagogisch. Psychologische kenmerken worden door een psycholoog vastgesteld op basis van gegevens die zijn verkregen naar aanleiding van observaties van het kind, verschillende soorten testtaken en ander psychologisch onderzoek. Psychologische en pedagogische kenmerken kunnen door een leraar worden gegeven met behulp van de gegevens van psychologische analyse, terwijl een leraar of opvoeder zelf een pedagogisch kenmerk kan schrijven op basis van zijn eigen pedagogische ervaring.
Het kenmerk heeft geen uniforme vorm, maar bij het samenstellen ervan moet men zich min of meer duidelijk aan het volgende plan houden.
Helemaal aan het begin wordt algemene informatie over het kind vermeld: zijn achternaam, voornaam en patroniem, leeftijd (of geboortedatum). Ook de onderwijsinstelling waar het kind naar toe gaat, klas- of groepsnummer kan worden vermeld.
Hieronder volgt een korte analyse van de gezinssituatie waarin het kind opgroeit: volledig of onvolledig gezin, de sociale status van de ouders, hun leeftijd en beroepsactiviteit. Er wordt aangegeven bij wie het kind woont, er wordt een korte inschatting gegeven van het algemene psychologische klimaat in het gezin, de stijl en belangrijkste opvoedingsmethoden die ouders gebruiken.
De belangrijkste interesses van het kind, zijn voorkeuren voor educatieve of spelactiviteiten en soorten activiteiten die problemen veroorzaken, worden samengevat.
Verder wordt de beoordeling van de intellectuele ontwikkeling van het kind gegeven. De component van het kenmerk beoordeelt in hoeverre het overeenkomt met algemeen aanvaarde normen, of de vaardigheden van educatieve en cognitieve activiteit voldoende zijn gevormd, overeenkomend met zijn leeftijd. U kunt afzonderlijk het ontwikkelingsniveau aangeven van processen als geheugen, aandacht, wilskwaliteiten, educatieve motivatie, enz.
Het kenmerk kan ook een korte analyse van het temperament van het kind bevatten: hoe beweeglijk en evenwichtig zijn nerveuze reacties zijn, wat is de mate van angst en andere kenmerken die kenmerkend zijn voor het type hogere nerveuze activiteit van een leerling of kleuter.
Daarna worden de belangrijkste karaktereigenschappen opgesomd, inherent aan de persoon aan wie de eigenschap wordt gegeven. Doorgaans wordt speciale aandacht besteed aan kwaliteiten die van belang zijn voor het doel van dit document.
Dus als het nodig is om een kind als student te karakteriseren, wordt de mate van zijn aandacht, doorzettingsvermogen, ijver, doorzettingsvermogen bij het oplossen van educatieve problemen, enz. genoteerd.
Het niveau van sociale en sociale activiteit van het kind wordt ook beoordeeld: zijn positie in het team, de mate van gezelligheid, vriendschappen, vooral communicatie met kameraden en volwassenen. U kunt een lijst maken van de sociale opdrachten die de student in de klas uitvoert, en zijn houding ten opzichte van hen, activiteiten in de zaken van het kindercollectief, enz.
Het kan worden gegeven in de kenmerken en beoordeling van het algemene niveau van de culturele en esthetische ontwikkeling van het kind, de kenmerken van de ontwikkeling van spraak en kijk, het analyseert ook kort hoe adequaat het zelfrespect van het kind is, bepaalt het niveau van zijn beweringen, somt de ethische en morele eigenschappen op die kenmerkend zijn voor hem.
De karakterisering eindigt in de regel met pedagogische of psychologische aanbevelingen voor de verdere verbetering van positieve eigenschappen. Ook kunnen mogelijke methoden en manieren worden aangegeven om de bestaande tekortkomingen te corrigeren.
Het is lang niet altijd nodig om zo'n volledige karakterisering van de persoonlijkheid van het kind te geven. Dit document kan meer of minder gedetailleerd zijn, bepaalde aspecten van de persoonlijkheid van een leerling of kleuter in grotere mate belichten, afhankelijk van het doel waarvoor het is opgesteld.
