Het meest voorkomende probleem in een gezin is een stout kind. Het lijkt erop dat de ouders alles goed doen, opvoeden, aankleden, voeden, speelgoed kopen, maar wat ze ook doen, het kind gehoorzaamt niet.
Er zijn veel redenen voor zijn ongehoorzaamheid, maar met welke moet elk gezin afzonderlijk worden behandeld. Vaak komen stoute kinderen voor in eenoudergezinnen, waar het kind in de regel altijd bij zijn moeder blijft. Door hun overbescherming missen moeders vaak het moment waarop het gedrag van het kind uit de hand loopt.
In gezinnen waar de vader deelneemt aan de opvoeding komt dit probleem veel minder voor. In de regel is de vader altijd streng en eerlijk tegenover het kind en kan hij zelfs straffen, daarom zijn kinderen in volledige gezinnen hoger opgeleid. Meestal worden ouders uitgescholden of gestraft voor ongehoorzaamheid. Dit is de verkeerde benadering. Wat het kind ook is, het is niet voor niets grillig. Hier is een heel subtiele benadering nodig; misschien is het nodig om een heel psychologisch werk met de ouders uit te voeren. Je moet proberen om op zijn minst te proberen naar je kind te luisteren, erachter te komen wat hem zorgen baart, waar hij ontevreden over is.
Vaak zijn stoute kinderen zo oncontroleerbaar door gebrek aan ouderlijke aandacht en liefde. Ze hooligan, schreeuwen, acteren om de aandacht op zichzelf te vestigen, en dat doen ze niet expres, maar onbewust. Het gaat niet om het kopen van speelgoed, mooie kleding, nieuwe tablets en telefoons, maar om de aandacht van ouders.
Het is noodzakelijk om met uw kinderen te praten, gezamenlijke spelletjes te spelen, vrienden te maken, ouderlijke liefde en genegenheid te geven, samen tijd door te brengen voordat u naar bed gaat, een boek te lezen, te kussen. Liefde, zorg, bescherming, tederheid en genegenheid - dit is wat kinderen vaak missen, maar ze weten niet hoe ze hun ouders erover moeten vertellen en ze zoeken naar andere methoden om de aandacht op zichzelf te vestigen.
Een veelvoorkomend probleem wanneer een kind weigert te eten of stout is aan tafel. U hoeft uw stem niet te verheffen, vooral omdat u niet kunt forceren. Wil je niet eten? Oké, laat hem van tafel gaan. Het zal een, twee, drie keer verdwijnen … Maak je geen zorgen, je zult honger krijgen - hij zal naar je toe komen en je vragen hem te voeden. Maar dan worden dergelijke driftbuien aan tafel in de regel niet waargenomen.
