Wonderkinderen zijn mensen wiens talent in de vroege kinderjaren werd onthuld. Ze verbazen anderen met hun prestaties en bereiken dan ofwel een wereldroeping, of "sterven uit" in de vergetelheid. Onjuiste opvoeding leidt ertoe dat een geniaal kind vanaf de geboorte zijn plekje niet vindt en ofwel "normaal" wordt of ernstig ziek wordt. Slechts enkelen slagen erin om de ster van hun lot te verlichten en voor altijd in de lucht van menselijke glorie te blijven.
wetenschappelijke mening
Veel wetenschappers geloven dat nerds hun vroege hoogbegaafdheid te danken hebben aan hoge niveaus van hormonen in de hypofyse. Deze hormonen beïnvloeden de ontwikkeling van bepaalde delen van de hersenen en dragen bij tot vroege intellectuele rijping. Biofysici zijn van mening dat geomagnetische golven die de foetus tijdens de zwangerschap beïnvloeden de schuld zijn. Als zwangerschap optreedt tijdens een periode van een bepaalde verhouding van magnetische golven, kan dit leiden tot de geboorte van een wonderkind.
Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen genie en het 'wonderkind-effect'. Wat bij de wonderkinderen het meest opvalt, is niet het niveau van hun geest, maar de mate van ontwikkeling in relatie tot leeftijd. Ouders en anderen bewonderen de capaciteiten van het kind, demonstreren zijn werk en zijn verbaasd dat hun kind op zo'n jonge leeftijd al zo'n vooruitgang boekt. Ondertussen zijn de resultaten van het werk misschien niet zo briljant. Lees de gedichten van jonge talenten en denk: zijn ze zo goed, als je even vergeet dat ze door kinderen zijn geschreven?
Een wonderkind worden
Geeks lopen voor op hun leeftijdsgenoten. Ze zijn succesvol op gebieden waar levenservaring niet nodig is: poëzie, wiskunde, muziek, natuurkunde. Kinderen halen hun leeftijdsgenoten heel snel in en "springen" van klas naar klas, bevinden zich tussen middelbare scholieren. Gepreoccupeerd met zichzelf en hun eigen talent, letten wonderkinderen niet op hun sociale status en veranderen in paria's, eenzame en ongelukkige mensen met een gebrek aan communicatie.
We horen over geeks wanneer ze op het hoogtepunt van hun roem zijn, dat wil zeggen in de kindertijd. We bewonderen geniale kinderen, anderen hebben een geweldige toekomst en vergeten ze dan jarenlang. En pas 20 jaar later herinneren we ons dat er ooit kinderen waren als Nika Turbina, Pavlik Potekhin, Ira Efimtseva. We beginnen navraag te doen en met afschuw leren we dat de meest succesvolle van de geeks gewoon in de vergetelheid raakte en probeerde zich aan te passen aan het leven, en degenen die er niet in slaagden zich aan te passen, pleegden zelfmoord of kwamen in een gekkenhuis terecht.
Een opdracht van God of een vloek?
Zowel ouders, leraren als het wonderkind zelf zien buitengewone vermogens als een soort geschenk bedoeld om een bepaald (maar nog steeds vaag) probleem op te lossen. Omdat er geen specifieke taak is ingesteld, is het nog niet nodig om deze te voltooien, maar je moet goed studeren, ontwikkelen en voorbereiden op toekomstige prestaties. Jaren gaan voorbij, het wonderkind groeit op en de taak is niet voor hem gesteld. Opgroeiend verandert het wonderkind van een prachtig kind in een gewoon persoon, gewend aan een speciale houding. Niemand wil zich bemoeien met een volwassene, en hij, als een ongelukkige acteur, moet gewoon "het podium verlaten" en ofwel een normaal leven ingaan of in de vergetelheid raken.
