De emancipatie van vrouwen neemt alleen maar toe en er zijn bijna geen werkterreinen meer waar vrouwen geen leidinggevende posities zouden innemen op voet van gelijkheid met mannen. Als dat zo is, wordt het onbegrijpelijk waarom mensen überhaupt gezinnen creëren?
Hoe het vroeger was
Er was eens een man die absoluut noodzakelijk was voor een vrouw. Hij zorgde voor het gezin, was steun en toeverlaat, was verantwoordelijk en nam beslissingen. Een succesvol huwelijk bepaalde grotendeels het lot van een vrouw, en niet trouwen werd als een triest en zelfs een beetje beschamend fenomeen beschouwd.
Als er dames waren die hun leven wijdden aan wetenschap of creativiteit, dan werden ze als vreemd beschouwd. Zelfs in een min of meer verlichte tijd, die, zoals men kan bedenken, na de Renaissance kwam, werden deze vrouwen met de nodige voorzichtigheid behandeld en dachten ze dat ze een beetje gek waren. En vóór de Renaissance hadden ze ze naar het vuur kunnen sturen. Van een combinatie van talentverwezenlijking en huwelijk was geen sprake. Hoewel er gelukkige uitzonderingen zijn, bijvoorbeeld Maria Sklodowska-Curie, maar daarom is bekend dat er maar heel weinig zijn.
Bovendien hebben ze zich zeer verantwoordelijk op het huwelijk voorbereid. Dit werd beschouwd als de hoofdtaak van een vrouw. Van kinds af aan werd het meisje opgeleid om een goede echtgenote te worden: ze studeerde koken, handvaardigheid en goede manieren. Niet iedereen dacht erover om haar te leren tellen of lezen. In traditionele samenlevingen, waar deze rol van een vrouw tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven, geldt dat hoe hoger een meisje is opgeleid, hoe slechter ze is als bruid.
Toen een meisje trouwde, beloofde ze haar man te volgen en de tegenspoed te doorstaan die dit met zich mee zou kunnen brengen. Als het huwelijk ongelukkig was, dan was het een levenslange tragedie. Maar in tegenstelling tot de man kon de vrouw geen beslissingen nemen. Zelfs als de man zwak of dom was en zijn fortuin verkwist, kon de vrouw het beheer van het familievermogen niet in eigen handen nemen.
Huidige stand van zaken
Toen de eerste vrouwen voor hun rechten begonnen te vechten, keken niet alleen mannen maar ook andere vrouwen er spottend naar. Desalniettemin is de situatie waarin een meisje tegenwoordig zelf beslissingen kan nemen, een beroep, levensstijl en andere aspecten van haar activiteiten kan kiezen, juist ontwikkeld dankzij die eerste vrouwen die besloten de samenleving openlijk uit te dagen.
Alle dingen die traditioneel een mannelijk voorrecht waren, zijn nu beschikbaar voor vrouwen. Dit is geld verdienen, een beslissing nemen, een opleiding volgen, maar ook activiteiten zoals kunst en zakendoen. De tijd dat een man verplicht was om een vrouw te onderhouden behoort tot het verleden. Veel moderne dames worden zelfs als vernederend beschouwd als ze worden ondersteund door een man.
Dus is er een man nodig
Zo ja, waarom heeft een vrouw dan überhaupt een man nodig? Moet ik een gezin stichten als het goed mogelijk is om het alleen aan te kunnen? Zelfs het opvoeden van kinderen is een moeilijk onderwerp, maar zoals de praktijk laat zien, doen alleenstaande moeders hier ook goed werk.
Men trouwde echter niet minder vaak. Het was de gelijkheid van de seksen die het mogelijk maakte duidelijk te zien dat de voornaamste reden dat vrouwen mannen nodig hebben, en mannen vrouwen, helemaal niet in alledaags belang is. Mensen trouwen en willen samen zijn omdat ze van elkaar houden en omdat ze elkaar beter maken.
Het blijkt dat als je zonder een man kunt, een moderne vrouw hem niet nodig heeft. Maar zo'n man, zonder wie het onmogelijk is om zonder te doen - hij is nodig, en hoe!
