Wanneer er een baby in het gezin verschijnt, is dat zowel een grote vreugde voor de ouders als een even grote verantwoordelijkheid. Nu hangt het immers van hen af dat het kind gezond opgroeit, goed ontwikkeld, goed voorbereid op een zelfstandig leven. En daarvoor is het niet voldoende om alleen voor hem te zorgen, hem van voedsel en kleding te voorzien en hem tegen gevaren te beschermen. Ouders moeten zich bewust zijn van de natuurlijke veranderingen die optreden bij hun kind als het opgroeit.
Hoe de anatomie van baby's verandert
Pasgeboren baby's hebben een onevenredig groot (vergeleken met de totale lichaamslengte) hoofd en kleine benen. Met de leeftijd wordt zijn lichaam langer en verdwijnen deze onevenwichtigheden snel. Tijdens het eerste levensjaar van een kind groeit het onderste deel van zijn gezicht en is het bijna rond. Op de leeftijd van twee jaar blijft de onderkaak zich ontwikkelen, maar in een langzamer tempo. De relatieve lengte van de benen neemt ook toe. Aan het begin van de school is de karakteristieke zwelling van het gezicht van kinderen praktisch verdwenen. In de adolescentie zijn de verhoudingen van de gezichten van kinderen bijna hetzelfde als die van volwassenen. De ledematen daarentegen kunnen er onevenredig lang uitzien vanwege de snelle groei van botweefsel als gevolg van een verandering in de hormonale samenstelling.
Welke veranderingen treden op in de psychologie van het kind als het opgroeit?
De baby wordt absoluut hulpeloos geboren, met slechts een beperkt aantal geconditioneerde reflexen. Maar met een jaar weet hij al veel, hij zit bijvoorbeeld zelfverzekerd, kruipt snel, probeert te lopen, leert zijn ouders en andere naaste mensen goed kennen, is in staat om eenvoudige structuren zoals piramides in elkaar te zetten. Hij heeft het begin van abstract denken. In veel gevallen proberen eenjarigen te beginnen met praten.
Op de leeftijd van drie kan een normaal ontwikkeld kind goed praten, rennen, springen, een driewieler gebruiken en alleen bestek gebruiken. Hij heeft een goed ontwikkelde coördinatie van bewegingen, fijne motoriek. Hij kan worden onderwezen in hygiëne, basisvaardigheden voor zelfzorg, discipline.
In de loop der jaren ontwikkelt het kind zich niet alleen anatomisch, maar ook psychologisch meer en meer. In de regel mogen ouders geen ernstige problemen hebben met zijn gedrag, gehoorzaamheid, enz., Tot de adolescentie. Op dit moment verandert de hormonale samenstelling van het lichaam drastisch. Daarom kan tot voor kort een stil, gehoorzaam en beleefd kind onherkenbaar worden getransformeerd. Hij gedraagt zich vaak ostentatief onbeschoft, kan letterlijk uit het niets een schandaal maken, complexen over zijn uiterlijk. Ouders moeten geduldig en begripvol zijn, want dit is een natuurlijk gedrag voor de meeste adolescenten. Het gaat door de jaren heen. Op deze leeftijd heeft het kind ouderlijke ondersteuning nodig. Het is niet nodig om hem uit te schelden voor zijn ongepast gedrag, denk aan jezelf op deze leeftijd.
