Onze Slavische voorouders hadden veel rituelen en feestdagen, met behulp waarvan een jong gezin de wijsheid van het gezinsleven leerde. Onder hen is de gewoonte van collectieve viering en felicitaties van pasgetrouwden die binnen een jaar zijn getrouwd. De ceremonie droeg verschillende namen - "roept" de jongeren, "vyunishnik", "vyunets". De namen varieerden afhankelijk van de regio.
Degenen die trouwden op voorspraak van de pasgetrouwden, in de paasweek, werden "geroepen" - gefeliciteerd met liederen en dansen, als een familie.
Vroeger, na de bruiloft, hadden de pasgetrouwden enkele voordelen ten opzichte van andere getrouwde stellen. Het jonge gezin mocht bijeenkomsten bijwonen, landelijke festiviteiten, zowel met voormalige vrienden en vriendinnen als met getrouwde stellen. De jonge vrouw hield zich niet bezig met zwaar huishoudelijk werk, waardoor ze tijd had om aan de routine te wennen.
Aan het einde van de eerste Paaszondag kwam een menigte ("loach") begroeters onder de ramen van de jongere - dit zijn mannen, vrouwen, kinderen. Er werden speciale vyunische liederen gezongen, waarin ze de jongeren verheerlijkten en bedreigden als ze de genereuze traktatie niet konden verdragen. Vooral de jonge vrouw probeerde het en trakteerde de hagelboeren met haar taarten en zelfgemaakte wijn. De jonge echtgenoot behandelde de mannelijke helft van de "vyunishnik". Als kinderen de jongen kwamen roepen, werden ze getrakteerd op gekleurde eieren en snoep.
Het ritueel van "het roepen van de jongeren" leeft nog steeds in onze moderne wereld, samen met kerstliederen en vrijgevigheid. Het wordt getoond door folkloristische groepen in culturele en vrijetijdsinstellingen, op festivals van volkscultuur, op familievakanties. Deze rite kan worden, een van de eerste familievakanties, wanneer vrienden en ouders van een jong stel de overgang van de pasgetrouwden naar een nieuwe sociale status zullen begroeten - de categorie getrouwde stellen.
Lauderende toespraken voor de heerlijke gerechten aan de jonge gastvrouw en felicitaties aan de jonge echtgenoot als eigenaar - en zullen een openbare aankondiging betekenen. En de geschenken van de gasten voor de feesttafel en goede afscheidswoorden aan het jonge gezin zullen de gezinsvakantie alleen maar versieren.
Misschien wordt 'roepen' een traditie van je familieclan.
