De Apgar-schaal voor het beoordelen van de fundamentele vitale functies van een pasgeboren kind is een optimaal systeem waarmee u in de kortst mogelijke tijd kunt bepalen of de baby dringende maatregelen nodig heeft om zijn toestand te stabiliseren.
De Apgar-schaal werd in 1952 gepresenteerd door de Amerikaanse anesthesist Virginia Apgar op een medische conferentie. De arts adviseerde dit neonatale beoordelingssysteem om de noodzaak van reanimatieprocedures in de eerste minuten van het leven van een baby te bepalen. Het systeem werd niet meteen populair en werd aanvankelijk alleen gebruikt in de kliniek waar de auteur werkte. Maar toen het percentage pasgeborenen dat dankzij de Apgar-schaal werd gered, de 70 overschreed, verspreidde het zich over de hele wereld en werd het verplicht voor gebruik in alle medische instellingen.
Beschrijving van de methode:
Op dit moment is de Apgar-schaal de enige objectieve methode om de basisfuncties van het leven van een kind direct na de geboorte vast te stellen. Hiermee kunt u de baby onmiddellijk noodhulp bieden, om de ontwikkeling van complicaties na de bevalling te voorkomen. De essentie van de methode ligt in de digitale weergave van de belangrijkste functies:
Huidskleur, Hartslag, Reacties op externe prikkels, Het vermogen van spieren om samen te trekken en te ontspannen, · Het aantal ademhalingen en uitademingen.
De beoordeling van de toestand van de baby op de Apgar-schaal wordt twee keer uitgevoerd - in de eerste en vijfde minuut van het leven. De ontvangen gegevens worden bij elkaar opgeteld en een enkele indicator in het bereik van maximaal 10 punten wordt weergegeven.
Het is opmerkelijk dat de beoordeling van de toestand van het kind niet het gebruik van medische instrumenten of apparaten vereist, de aanwezigheid van een team van zeer gespecialiseerde artsen. Een gynaecoloog of verloskundige die is bevallen, of een kinderarts kan manipulaties uitvoeren en gegevens weergeven. Op basis van de score verkregen tijdens de Apgar-schaalcontrole wordt een beslissing genomen over verdere observatie van de pasgeborene, de noodzaak van reanimatiemaatregelen, hun complexiteit en duur.
Methoden voor het beoordelen van de belangrijkste indicatoren op de Apgar-schaal
10 jaar nadat de methode voor het beoordelen van de toestand van de pasgeborene werd beschreven door de auteur, werd een perfecter model gepresenteerd door kinderarts Joseph Butterfield. De essentie van de techniek is hetzelfde gebleven, de arts heeft deze slechts licht gewijzigd, waardoor het beoordelingsproces zelf wordt vergemakkelijkt en de acties worden gestroomlijnd:
A (Uiterlijk) - huidskleur, P (Puls) - puls, G (Grimace) - reflexen, A (Activiteit) - activiteit (spierspanning), R (ademhaling) - adem.
De eerste fase - alle huidintegumenten worden onderzocht, hun kleur wordt bepaald. Daarna wordt de hartslag (pols) berekend. De volgende stap is het bepalen van de aanwezigheid van basisreflexen, zuigen en slikken. Dit wordt gevolgd door een beoordeling van motorische bewegingen, gezichtsuitdrukkingen, algemene activiteit van de baby. De hoogste score wordt gegeven aan een pasgeborene die schreeuwt en willekeurig zijn armen, benen beweegt en zijn hoofd draait. De laatste fase - het bepalen van de frequentie van inademing-uitademing - stelt u in staat om te bepalen hoe diep de baby ademt, of zijn longen volledig zijn geopend.
Klinische symptomen en hun beoordeling op de Apgar-schaal
Elke verloskamer moet een Apgar-schaaltabel hebben, die de belangrijkste klinische indicatoren en de regels voor hun beoordeling in punten aangeeft. De gegevens zijn standaard, de aanstaande moeder kan ze gemakkelijk onthouden:
· Huidskleur - 0 punten voor cyanose, 1 - roze lichaam, blauwe ledematen, 2 punten - roze lichaam, armen en benen;
· Hartslag - 0 punten bij afwezigheid, 1 punt bij 100 slagen per minuut, 2 - als de pols de 100 overschrijdt;
Reflexen - 0 punten als er geen reactie is op aanraking, 1 punt - zwakke bewegingen, geen grimassen, 2 punten - de aanwezigheid van een luide kreet, gezichtsuitdrukkingen, hoesten, niezen, reacties op kriebelende benen, neuskatheter;
Spierspanning - 0 punten met een volledig gebrek aan beweging, een ontspannen lichaam en hangende ledematen, 1 - met trage bewegingen en reacties, 2 - als de baby actief is;
Ademhaling - 0 als de baby niet ademt, 1 punt - bij onregelmatige ademhaling en zwak huilen, 2 punten - normale ademhaling en luid huilen.
De beoordelingsprocedure is als volgt: de arts onderzoekt de pasgeborene, noemt de punten en de verpleegster noteert de gegevens op de kaart van de baby. Als de totaalscores laag zijn, wordt een beademingsapparaat in de verloskamer geroepen, samen met de toestand van het kind opnieuw beoordeeld volgens de Apgra-schaal en passende maatregelen worden genomen om zijn leven te ondersteunen.
Hoe de Apgar-schaaltotalen worden ontcijferd
De Apgar-schaal is het meest informatief en stelt u in staat om de toestand van de baby in de eerste minuten van zijn leven zo objectief mogelijk te beoordelen, om voorspellingen te doen voor zowel de nabije toekomst als voor het succes van de ontwikkeling in het algemeen. De gegevens die tijdens dit onderzoek worden verkregen, worden ingevoerd in het ontslag uit het ziekenhuis en het medische boek van het kind in de vorm van een enkele digitale indicator, dat wil zeggen dat de ouders van de pasgeborene er ook mee vertrouwd kunnen raken. De indicatoren van de vitaliteit van een pasgeborene op de Apgar-schaal worden eenvoudig ontcijferd:
0-2 punten - een kritieke situatie, de noodzaak van dringende reanimatieacties, constante monitoring van kinderartsen en eng medisch specialisten na ontslag, 3-6 - een bevredigende toestand met kleine afwijkingen, kenmerkend voor premature baby's, die de aandacht van een kinderarts vereisen, 7-9 punten - de optimale indicator die bevestigt dat de baby gezond is en geen medisch toezicht nodig heeft, · 10 punten is de beste indicator, maar in Rusland wordt het zelden weergegeven, omdat specialisten geen verantwoordelijkheid willen nemen en beweren dat de baby absoluut gezond is.
Na ontslag moeten niet alleen de ouders van de pasgeborene, maar ook de kinderarts, de patronage-verpleegkundige op de woonplaats van de baby zich vertrouwd maken met de indicator. Op basis van deze gegevens worden beslissingen genomen over de frequentie van het bezoeken van het kind thuis door een medisch specialist, wordt een vaccinatieschema opgesteld, worden procedures en consulten van enge specialisten voorgeschreven - een longarts, een cardioloog, een neonatoloog, een neuroloog, een chirurg en anderen.
Apgar-schaal en voorspellingen voor een pasgeborene
Een tweevoudige beoordeling van de toestand van de pasgeborene op de Apgar-schaal wordt uitgevoerd om de dynamiek van de ontwikkeling van de baby in de eerste levensminuten te bepalen. Hiermee kunt u mogelijke schendingen in het werk van vitale organen volgen en op basis van de verkregen gegevens wordt een voorspelling van de algemene ontwikkeling van het kind gevormd.
De laagste totaalscore (van 0 tot 2) mag ouders niet in paniek brengen. De moderne geneeskunde kan zelfs voor kinderen met dergelijke indicatoren zorgen. Als een pasgeborene een score van 0 tot 2 krijgt, krijgt hij onmiddellijk een complex van reanimatiemaatregelen toegewezen, waaronder:
Directe aansluiting op een ventilator, Installatie van een externe pacemaker, Geschikte methoden van intensieve zorg, · Kunstmatige voeding via een katheter.
98% van de kinderen geboren met lage indices van vitale activiteit op de Apgra-schaal overleeft en past zich gemakkelijk aan in de samenleving, heeft geen psychologische of fysiologische afwijkingen van hun leeftijdsgenoten. Het enige dat ze nodig hebben, is regelmatig toezicht door een medische professional.
De gegevens verkregen tijdens het onderzoek van de baby op de Apgar-schaal worden onmiddellijk na de manipulaties aan de jonge moeder gerapporteerd. Daarnaast wordt de beslissing over verdere acties ook uitgesproken als de bevallende vrouw deze kan waarnemen. In de regel wordt de informatie opnieuw afgegeven nadat de moeder met of zonder de baby van de verloskamer naar de afdeling is overgebracht.
