Leven met iemand die zich niet voor niets zorgen maakt over zijn gezondheid is niet gemakkelijk. De hypochonder klaagt voortdurend over denkbeeldige ziekten en kan bij de minste malaise een dodelijke ziekte opblazen. Met de juiste behandeling van deze kwetsbare kameraad kan het ongemak dat gepaard gaat met het leven naast een hypochonder echter worden geminimaliseerd.
Diagnose: hypochonder
Een echte hypochonder denkt constant aan ongeneeslijke ziekten en vermoedt veel van hen in zichzelf, en het is volledig ongegrond. Hij houdt ervan om zichzelf te diagnosticeren, dus hij houdt ervan om medische naslagwerken en encyclopedieën te bestuderen, evenals om op relevante sites te zitten. En overal vindt hij bevestiging van zijn meest verschrikkelijke vermoedens, omdat hij onmiddellijk de beschreven symptomen manifesteert.
Hypochondrie kan verschillende oorzaken hebben. Iemand is te achterdochtig en gevoelig, van anderen in de kindertijd, ouders bliezen stofdeeltjes weg, overdreven bezorgd over de gezondheid van hun baby, de derde begon ernstige ziekten te vrezen nadat hij een of meer van hen had geleden. Het resultaat is hetzelfde: waar andere mensen niet speciaal op letten, kan bij een hypochonder echte paniek veroorzaken.
Opschieten met een hypochonder
Als je toevallig met een hypochonder leeft, overweeg dan eerst de eigenaardigheden van zijn aard. Wees erop voorbereid dat hij niet alleen zal klagen over zijn gezondheid, maar zelfs iets zal manipuleren met behulp van zijn kwalen of ziektes. Maar neem de tijd om hem af te schrijven als een hypocriet.
De hypochonder heeft jouw zorg en aandacht nodig. Hij is misschien egoïstisch, maar geen bedrieger. Soms zijn zijn woorden en daden onbewust en kan hij een gekunstelde pijn fysiek voelen. Probeer te begrijpen hoe moeilijk het voor hem is.
Probeer hem er niet van te overtuigen dat hij niet ziek is van logische argumenten, het zal niet helpen.
Lach niet om de hypochonder en beschuldig hem niet van voorwendselen. Dit kan leiden tot ernstige wrok en zelfs een breuk in de relatie. Probeer zijn angst te begrijpen. Het is belangrijk dat zo'n achterdochtig persoon weet dat hij serieus wordt genomen, dat zijn mening wordt gerespecteerd en dat zijn problemen recht op leven krijgen. Eenzaam voelen zal zijn toestand alleen maar verergeren.
Bied aandacht aan hulp. Luister naar zijn klachten. Vraag dan of hij je alles heeft verteld, of hij veronderstellingen heeft over een mogelijke diagnose, stel verhelderende vragen. Onderbreek hem niet en maak geen ruzie met hem. Wanneer de "patiënt" zich volledig heeft uitgedrukt, probeer hem dan te kalmeren.
Als de hypochonder tevreden is met je gesprek en niet naar de dokter gaat rennen, probeer hem dan af te leiden van storende gedachten. Verander van onderwerp, bied aan om een film te kijken of nodig hem uit voor een café.
Vind balans met je hypochonder. Het is belangrijk dat je aandacht geeft op een strikt gedoseerde manier, anders zullen de eisen van de denkbeeldige patiënt exponentieel groeien. Onthoud dat je je eigen leven hebt, waarin plaats is voor de zon en de glimlach.
Je moet niet verdrietig zijn met een hypochonder.
Onthoud dat je soms met de hypochonder naar de dokter moet. Niet al zijn vermoedens en voorgevoelens zijn immers ongegrond. Als je gewend bent om de hele tijd te klagen, mis je misschien de ernstige symptomen van een beginnende ziekte.
