In een moderne school moeten leerlingen een enorme hoeveelheid educatief materiaal onder de knie krijgen. Het moet niet alleen gelezen, maar ook begrepen en onthouden worden. Het is belangrijk om de eigenaardigheden van de waarneming van het kind te begrijpen om deze taak voor hem te vergemakkelijken.
Alle mensen, en schoolkinderen zijn ook geen uitzondering, verschillen in het type 'leidend systeem van informatieperceptie'. Er zijn 3 hoofdsystemen bij de mens:
- kinesthetisch - dat wil zeggen, door beweging;
- visueel - door zicht;
- auditief - op het gehoor;
Elk systeem van perceptie van informatie kan het belangrijkste zijn voor een persoon, dat wil zeggen dat hij informatie hierdoor beter waarneemt en gemakkelijker onthoudt. Al het onderwijs op school is voornamelijk afhankelijk van het auditieve kanaal van waarneming, en nogal wat - op het visuele. De docent vertelt en legt de hoofdstof mondeling uit. Natuurlijk, met de komst van interactieve whiteboards op scholen, begonnen leraren meer diagrammen en afbeeldingen te gebruiken. Tegelijkertijd heeft de meerderheid van de kinderen bij het binnenkomen van de school een leidend visueel waarnemingskanaal. Dit komt door de leeftijdsgebonden kenmerken van de ontwikkeling van de psyche van het kind. Daarom is het belangrijk om het kind te leren informatie van verschillende kanalen waar te nemen. En bij het beheersen van een zeer belangrijk en complex materiaal, verbind dan het leidende kanaal van waarneming.
Kinesthetische kinderen onthouden informatie door beweging. Ze vinden het bijvoorbeeld gemakkelijker om een woord te onthouden door het vaak correct te spellen dan het gewoon hardop uit te spreken. Zulke kinderen houden van massage, ze gebruiken zelf actief aanraking in communicatie, ze gebaren veel. Gewoonlijk worden kinderen met een kinesthetisch waarnemingssysteem gekenmerkt door een vroege lichamelijke ontwikkeling. Bij het lezen moeten ze hun vinger over de tekst bewegen, verbied het niet. Het is best lastig voor kinderen met een kinesthetisch waarnemingssysteem op school, omdat leraren in de meeste gevallen geen beroep doen op dit systeem. Maar u kunt als ouder uw kind wel helpen: problemen oplossen door middel van experimenten, spelletjes (ook rollenspellen), een demonstratietechniek gebruiken waarmee het kind actief kan opereren. Zo'n kind leert beter door te doen.
Als uw kind een auditor is, is het voor hem gemakkelijker om gesproken spraak waar te nemen, hij herhaalt het gemakkelijk. Het kind zelf met een auditief waarnemingssysteem is spraakzaam, gemakkelijk afgeleid door vreemde geluiden. Verzonken in gedachten praat hij tegen zichzelf, beweegt zijn lippen tijdens het lezen en spreekt de woorden uit. Om ervoor te zorgen dat zo'n kind materiaal beter kan assimileren en onthouden, moet u hem vragen dit materiaal mondeling te vertellen; leg hem zelf moeilijke dingen uit, zodat hij ernaar luistert en niet leest.
Als uw kind visueel is, is hij hoogstwaarschijnlijk georganiseerd, oplettend, in de regel kalm. Zulke kinderen hebben moeite met het begrijpen van verbale instructies (vraag het opnieuw), maar zijn tegelijkertijd goede verhalenvertellers. Een kind met een visueel waarnemingssysteem herinnert zich goed wat hij zag; heeft een levendige, fantasierijke fantasie. Het is het gemakkelijkst voor zo'n kind om diagrammen, tekeningen te begrijpen, hij assimileert gemakkelijk materiaal door middel van films en lezen. Hij moet informatie met zijn ogen zien.
Het komt voor dat één systeem duidelijk voorop loopt, en er zijn ook gemengde typen. Probeer in ieder geval je kind verschillende waarnemingssystemen te laten verbinden bij het huishouden, ook al is dat moeilijk voor hem. Laat hem bijvoorbeeld eerst zelf een alinea lezen en er vervolgens een samenvatting van maken in de vorm van een diagram of tekening, volgens welke hij u de inhoud ervan zal navertellen. Dus zijn psyche zal zich ontwikkelen. Maar wanneer u complexe materie probeert te begrijpen of te leren, kunt u beter vertrouwen op het leidende systeem van informatieperceptie.
Als uw kind op de basisschool zit, moet u hem observeren om zijn waarnemingssysteem te bepalen. Tieners kunnen zelf hun eigen kenmerken analyseren en evalueren, ze hoeven alleen maar aandacht te besteden aan dit belangrijke punt. Kennis van je systeem van informatieperceptie is immers erg handig bij de voorbereiding op tentamens.
