Nog niet zo lang geleden werd het "recht op een orgasme" exclusief voor mannen erkend. Nu twijfelt niemand eraan dat een vrouw zowel morele als fysieke bevrediging van seks moet krijgen.
Echter, de wens om met alle middelen een orgasme te krijgen zorgt soms voor extra psychologische problemen in het seksuele leven.
Mythe 1. Partners moeten tegelijkertijd een orgasme bereiken
Zo'n definitieve geslachtsgemeenschap is mogelijk, maar vrij moeilijk te bereiken: dit komt door de verschillende mate van toename van opwinding bij mannen en vrouwen. Veel mannen maken zich echter zorgen dat hun partner niet 'op tijd' seksuele vrijlating krijgt. Dit beledigt hen en doet hen twijfelen aan hun mannelijke solvabiliteit. En de vrouw, om haar partner te kalmeren en een soort "compliment" te maken voor zijn mannelijkheid, begint een orgasme te imiteren, waardoor ze zichzelf van echt plezier berooft.
In feite is het niet zo belangrijk in welke volgorde de partners het hoogtepunt van hun seksuele bevrediging zullen bereiken. Het is veel belangrijker dat dit gebeurt.
Mythe 2. Een vrouw zou bij elke geslachtsgemeenschap een orgasme moeten hebben
Als een vrouw meerdere keren achter elkaar geen orgasme heeft ervaren, kan ze zich "gebrekkig", "minderwaardig" voelen. Als gevolg hiervan daalt het zelfrespect, de vrouw beleeft steeds minder plezier aan seks - haar aandacht is immers gericht op wachten, zal het deze keer lukken of niet?
In feite kan een vrouw soms tevreden zijn met de psychologische vreugde van intimiteit en is ze helemaal niet "verplicht" om bij elk contact een orgasme te krijgen. Een vrouw zal veel meer profijt en plezier halen uit seksuele relaties, gewoon genieten van intimiteit en zich niet inspannen in afwachting van de "verplichte" vrijlating.
