Fobie is angst voor een bepaalde stimulus. Deze stimulus kan een object, een levend wezen of een specifieke situatie zijn. De psychologische wetenschap kent een groot aantal fobische stoornissen.
De meeste fobieën komen voort uit angsten uit de kindertijd, terwijl een kleiner percentage voortkomt uit de ervaren stress. In het eerste geval is het veel moeilijker om van een fobie te herstellen, dus het is belangrijk om de fobie direct na het optreden op te lossen.
Soorten fobieën
Met sociale fobie wordt een persoon ontoereikend wanneer ze beoordelend in de gaten worden gehouden. Tegelijkertijd realiseert hij zich dat zijn angsten vergezocht zijn. Meestal verschijnt deze fobie tijdens de adolescentie, wanneer een persoon het meest gevoelig is voor kritiek. Een persoon die lijdt aan een sociale fobie vermijdt spreken in het openbaar, eten in het openbaar. Het voortdurend vermijden van dit soort situaties kan leiden tot een volledig sociaal isolement.
Met agorafobie is het angstig om in een open ruimte te zijn en het onvermogen om terug te keren naar een veilige plek. Een paniekaanval wordt veroorzaakt door angst om het bewustzijn te verliezen, je verstand te verliezen of te sterven op een drukke plaats. Dientengevolge probeert een persoon zijn huis niet te verlaten zonder dringende noodzaak.
In tegenstelling tot agorafobie heeft claustrofobie een angst voor besloten ruimtes. Een persoon vermijdt om in een kleine kamer te zijn met de deur gesloten; de afwezigheid van ramen verergert de situatie.
Er is een grote groep fobieën, beperkt tot een strikt afgebakende situatie. Dit omvat de angst voor een specifiek dier, een natuurverschijnsel, een specifieke ziekte. De meeste van hen lijken misschien absurd voor een gezond persoon. Een persoon kan bijvoorbeeld doodsbang zijn voor vogelveren, lange woorden, mooie vrouwen, spiegels. En geloof me, het heeft niets te maken met een simpele afkeer of afkeer.
Fobische stoornis symptomen
Angstniveaus bij fobische stoornissen kunnen variëren van licht ongemak tot angst. Een persoon begint zich een alarmerende stimulus voor te stellen en ervaart al angst. Tegelijkertijd vormt de storende stimulus objectief gezien geen dodelijk gevaar.
De komst van een angstaanval blijkt uit een aantal specifieke somatische symptomen. De hartslag neemt toe, het ongemak in het maagdarmkanaal neemt toe, er is een gevoel van beklemming op de borst, hyperventilatie van de longen. Slechtziendheid, duizeligheid, tremoren van de ledematen, oorsuizen, gevoelloosheid kunnen voorkomen.
Fobieën worden vaak behandeld met zeer paradoxale gedragstherapiemethoden. De meest voorkomende hiervan is dat je jezelf in een angstige situatie plaatst.
