Moderne mensen verwarren vaak begrippen als "bescheidenheid" en "strakheid". Ondanks enkele overeenkomsten, betekenen deze woorden nog steeds verschillende kenmerken die een persoon kan hebben.
Wat is nederigheid?
Bescheidenheid is een karaktereigenschap. Een bescheiden persoon handhaaft gematigdheid in zijn eisen, streeft niet naar luxe en probeert niet uit te blinken, en observeert ook het kader van fatsoen in de samenleving, meestal is hij laconiek. Bescheidenheid wordt verworven door een persoon in de kindertijd of adolescentie in het proces van een goede opvoeding door volwassenen, het behalen van een hoog opleidingsniveau, goed gelezen worden en communiceren met gelijkgestemde mensen.
Het is onmogelijk om een nederig persoon opnieuw op te voeden of te veranderen. Hij kan zich aanpassen aan de omgeving en min of meer proactief zijn in communicatie en zijn acties, maar tegelijkertijd blijft hij trouw aan zijn idealen en vermijdt hij alles wat verder gaat dan etiquette, menselijkheid en andere morele waarden.
Op verschillende momenten werden bescheiden mensen gewaardeerd om hun volgzame karakter, het vermogen om vriendschap te waarderen en, meestal, een buitengewone mentaliteit. Ze worden beschouwd als uitstekende artsen, leraren, wetshandhavers en andere professionals die maatschappelijk belangrijk werk verrichten. De prioriteiten van zulke mensen zijn gericht op het helpen van anderen; omkoping, bedrog en provocaties zijn hen vreemd.
Strakheid - wat is het?
Strakheid is niet langer een karaktereigenschap, maar van menselijk gedrag. Vaak manifesteert het zich juist in bescheiden mensen en maakt in dit geval deze kwaliteit negatief. Geknepen mensen vermijden het vaakst om lange tijd in de samenleving te zijn en hebben problemen met communicatie. Het is voor hen moeilijk om eerst een gesprek te beginnen, de juiste woorden te vinden. Zulke mensen zijn meestal sedentair en gebrek aan initiatief.
Een persoon kan bekneld raken na een psychologisch trauma, bijvoorbeeld als ze in de kindertijd door ouders en leeftijdsgenoten zijn aangevallen of vaak getuige zijn geweest van de manifestatie van soortgelijk gedrag jegens andere mensen. Volgens deskundigen uit de psychiatrie moet de benauwdheid zelfstandig worden weggenomen of hulp zoeken bij professionals.
Als een persoon zich lange tijd onthoudt van het tonen van emoties, proactieve acties, communicatie met andere mensen en vooral het andere geslacht, begint hij frequente depressies te ervaren en krijgt hij een onstabiele psyche tegen deze achtergrond. Mensen, die opvallen door hun beklemming, verbergen hun ware gedachten voor de mensen om hen heen, en op een dag kunnen ze naar buiten "spatten", wat vaak leidt tot het plegen van ernstige daden en misdaden tegen andere mensen.
