Vaak proberen ouders al op jonge leeftijd een kind te ontwikkelen. Ze nemen hem mee naar docenten, schrijven hem in in kringen en studio's, dromend dat het kind het meeste uit de lessen kan halen en een succesvol en mogelijk beroemd persoon kan worden. Maar in een poging om 'wat het beste is' te doen, kunnen ouders het kind niet alleen de kindertijd ontnemen, maar ook de mogelijkheid om te leren omgaan met vrije tijd.
Niet veel ouders denken dat een overbelasting van allerlei activiteiten ertoe kan leiden dat ze niet zonder de hulp van een specialist kunnen. Maar zelfs het vinden van tijd om een psycholoog te bezoeken kan buitengewoon moeilijk zijn, omdat alle dagen van het kind per minuut worden gepland. Ouders houden er geen rekening mee dat het voor kinderen belangrijk is om niet alleen verschillende vaardigheden, kennis en capaciteiten onder de knie te krijgen, maar ook om te leren omgaan met de samenleving, te voelen, lief te hebben, vrienden te maken, te weten hoe te handelen in bepaalde levenssituaties. En daarvoor is vrije tijd nodig, die een druk kind niet heeft.
Als je sommige ouders vraagt waarom je je kind niet de kans geeft om te doen wat hij wil, dan zullen ze meestal zeggen dat als je het kind vrijheid geeft, hij zal zitten, begraven in een computer of telefoon, en tijd doorbrengen nutteloos. Hij wil immers niet wandelen, vrienden ontmoeten of boeken lezen. Sterker nog, hij doet dit niet omdat hij het simpelweg niet geleerd heeft, omdat hij nooit vrije tijd heeft gehad.
Om te leren omgaan met zijn vrije tijd, moet het kind zich ontwikkelen en weten wat het echt wil, en niet zijn ouders. Om vrienden te ontmoeten, met hen te communiceren, spelletjes te spelen, boeken te lezen, moet het kind leren communiceren, wat niet inherent aan hem is vanaf de geboorte. Door met hun leeftijdsgenoten te communiceren, begrijpt het kind geleidelijk hoe het zijn tijd moet beheren en ontwikkelt. Spelen met speelgoed ontwikkelt zich ook en als zijn favoriete tijdverdrijf het kind al op jonge leeftijd wordt ontnomen, zal de volledige ontwikkeling vertragen.
Waarom heeft een kind vrije tijd nodig?
Voor mentale ontwikkeling. Het is belangrijk om te weten dat mentale ontwikkeling plaatsvindt door te spelen, die verandert met de leeftijd. Als het kind niet mag spelen, zal de mentale ontwikkeling vertragen en op volwassen leeftijd zal een persoon niet in staat zijn om snel beslissingen te nemen, met een team om te gaan of een bedrijf te starten. Al deze vaardigheden worden immers aangeleerd via kinderspelletjes. Door het kind deze kans te ontnemen, ontnemen de ouders hem zijn ontwikkeling.
Voor de mogelijkheid om met andere mensen te communiceren. Deze vaardigheid wordt ook op jonge leeftijd bij een kind vastgelegd en alleen in contact met andere kinderen, in persoonlijk contact met hen. Alleen door met elkaar te spelen, kunnen kinderen begrijpen hoe ze goed kunnen communiceren. Als een kind deze kans wordt ontnomen en in plaats daarvan naar talloze klassen wordt gestuurd, ontwikkelt het zich natuurlijk mentaal en fysiek, maar krijgt het vaak niet de vaardigheden om correct - informeel - met mensen te communiceren. Daarom vinden zulke mensen het op volwassen leeftijd erg moeilijk om een metgezel of metgezel in het leven te vinden, ze weten niet hoe ze vrienden moeten maken, ze weten niet hoe ze een interessant persoon moeten ontmoeten, waar ze over moeten praten als ze vrienden ontmoeten (als ze ooit zo iemand hebben gehad). Het niet verbinden met anderen kan leiden tot eenzaamheid, depressie en soms psychische stoornissen.
Voor de vorming van persoonlijkheid. Creatieve ideeën kunnen alleen worden bedacht door zo iemand die heeft geleerd vrij te denken, die vrije tijd had om iets van zichzelf te bedenken en niet te handelen volgens een sjabloon dat voor iedereen is opgesteld. Maar om een individu te worden, moet je leren om zelf te kiezen wat je echt leuk vindt. Als een kind wil zingen en zijn ouders sturen hem naar de sportafdeling, dan is het onwaarschijnlijk dat hij zichzelf verder kan realiseren in waar hij van droomde. Geleidelijk aan zullen hun eigen verlangens worden vervangen door de verlangens van hun ouders en zal een persoonlijkheid worden gevormd die zal wachten tot anderen haar iets aanbieden, degenen die hebben geleerd om te denken, communiceren, spelen en omgaan met deze wereld.
