Hikken worden aanhoudende, onvrijwillig herhaalde korte ademhalingen genoemd met een scherp versmald diafragma. In de meeste gevallen is de hik een normaal fysiologisch fenomeen dat zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomt. Als het ongemakkelijk is, kun je proberen het te stoppen, maar probeer eerst de oorzaak te achterhalen.
Er zijn twee soorten hikken: continu en episodisch. De belangrijkste oorzaken van episodische hik bij kinderen zijn onderkoeling, droog voedsel, te veel eten, langdurige dorst of verhoogde nerveuze prikkelbaarheid van het kind. Dergelijke hikken vereisen geen medische hulp. Bied je baby een slok water aan, leid hem af met iets. Als de baby het te koud heeft, geef hem dan warme thee, melk en honing en draag warme kleding. Een goede manier om de hik te stoppen is door diep adem te halen. Laat de baby een paar keer diep ademhalen en zijn adem 10-20 seconden inhouden. Dit kalmeert de middenrifzenuw en leidt ook de baby af. Het is gebruikelijk dat baby's tijdens de eerste levensmaanden episodische hik hebben. Voedende lucht komt de maag binnen en veroorzaakt koliek en hik. Neem je baby na het eten in je armen en houd hem rechtop. Na een paar minuten zal de lucht naar buiten komen en de hik verdwijnen. De baby kan de hik krijgen van te veel eten; tekenen van overvoeding zullen overvloedige oprispingen zijn. U kunt proberen uw baby vaker te voeden, maar in kleinere porties. Ook kan de oorzaak van hikken bij zuigelingen een overvloedige stroom melk uit de fles of de moederborst zijn. In dit geval gaat de baby kokhalzen, trekt het middenrif samen en begint de hik. In dit geval moet u de tepel vervangen of met tussenpozen voeden, waarbij u regelmatig de tepel uit de mond van de baby verwijdert. Probeer uw kind niet van de hik te verlossen door hem bang te maken. Je zult niet het verwachte resultaat bereiken en de baby zal het zenuwstelsel verbrijzelen. Met de leeftijd zal het kind steeds minder hikken hebben. Zelfs als alle bovenstaande methoden niet helpen, wacht maar af, de hik zal snel vanzelf verdwijnen. Langdurige, slopende hikken kunnen organisch zijn. Het wordt waargenomen met laesies van de hersenen of het ruggenmerg, met neuritis of compressie van de middenrifzenuw, met diabetes en sommige infecties. Maar deze ziekten zijn uiterst zeldzaam bij kinderen. Meestal zijn langdurige hik bij kinderen een symptoom van parasitaire ziekten - worminfecties, giardiasis. Bij langdurige hik is het zinvol om een arts te raadplegen. Het is noodzakelijk om het kind te onderzoeken, voornamelijk voor helminthiasis.
