De adolescentie is vaak de moeilijkste tijd bij het opvoeden van een kind. Kinderen op deze leeftijd zijn immers bijzonder vatbaar voor het plegen van allerlei ongepaste handelingen die rechtvaardige vergelding met zich mee zouden moeten brengen.
Moeilijke keuze
De kwestie van het straffen van een kind voor wangedrag is niet gemakkelijk voor ouders. Het is immers absoluut onmogelijk om op geen enkele manier te reageren - straffeloosheid leidt alleen maar tot straffeloosheid. Het is te laat om een 12-jarige in de hoek te zetten. Het belangrijkste bij elke straf is dat een 12-jarige tiener niet alleen bang is om een ongepaste daad te herhalen, omdat hij materiële voordelen zal worden onthouden, het belangrijkste is het bewustzijn van de aangerichte schade.
Als je tiener bijvoorbeeld iemand slaat of iemand uitscheldt, zorg er dan voor dat ze zich publiekelijk verontschuldigen. Het is goed als het in de klas of op straat gebeurt waar iedereen bij is. Bovendien moeten ouders kalm en grondig uitleggen dat ze anderen niet kunnen beledigen, vooral als de persoon zwakker is.
Het zal effectief zijn als je de grappenmaker stuurt om alleen te lopen, en niet met vrienden, en dit rechtvaardigt door het feit dat als hij niet met vrienden kan lopen, omdat hij geen gemeenschappelijke taal vindt, hem dan alleen laat lopen. Dit is een zeer krachtige manier. Communicatie met leeftijdsgenoten is belangrijk voor 12-jarigen.
Misschien wel de meest voorkomende straf onder ouders is de straf van kinderen in de vorm van het ontnemen van iets zinvols en zakgeld. Wat betreft het beperken van de toegang tot een computer, het gebruik van internet en het kijken naar je favoriete tv-programma's, dit blijkt effectief te zijn. Maar het is het niet waard om geld te ontnemen. Evenmin mag een kind worden aangemoedigd om te leren en huishoudelijk werk te doen 'voor geld'.
Een delinquent kind mag niet mee op schoolreisje of niet picknicken met zijn ouders. In plaats van plezier te hebben, geef hem de klusjes die hij kan doen. 12 jaar is dezelfde leeftijd als een tiener betrokken moet zijn bij huishoudelijke taken.
Het belangrijkste is de eenheid van de aanpak
Op het gebied van straf moeten alle gezinsleden zich aan één beleid houden. Het is geen geheim dat vaak de ene ouder straft, terwijl de andere meteen concessies doet. Of ouders straffen, en grootouders strijken de straf glad. Dergelijke situaties leren kinderen, vooral adolescenten in de leeftijd van 12-13 jaar, om tussen familieleden te manoeuvreren en hen te manipuleren. Dus in de eerste plaats moet toestemming tussen volwassenen zijn.
Een tiener van 12-13 jaar moet worden geleerd om problemen op een rationele manier op te lossen zonder vuisten en beledigingen. Als je iets niet kunt en het probleem is niet verholpen, dan is het niet overbodig om contact op te nemen met een psycholoog. Daar is niets mis mee. Soms neemt een 12-jarige tiener de woorden van zijn ouders gewoon niet waar, maar luistert hij naar de beoordeling van zijn acties van buitenaf.
