Psychologen karakteriseren het concept van 'seksuele angsten' om de een of andere reden als een angst voor intimiteit tussen vrouwen en mannen. Het is wetenschappelijk bewezen dat seksuele angsten van beide geslachten aanzienlijk verschillen, aangezien de redenen voor hun optreden in feite verschillen.
De meest voorkomende mannelijke angst voor seksuele aard wordt geassocieerd met de angst voor een compleet fiasco in bed. Vooral vaak kluistert deze angst jonge en onzekere maagdelijke jongens. Dit wordt veroorzaakt door de onervarenheid van de man en zijn gebrek aan vertrouwen in zijn intieme krachten. De tweede meest populaire mannelijke angst is de angst dat zijn seksuele partner zwanger zal worden. Hier is in principe alles duidelijk: een man wil niet de rol van ongeplande vader op zich nemen. Daarom geven mannen er soms de voorkeur aan om, in een poging om van deze angst af te komen, de kwestie van anticonceptie vooraf met hun partners te bespreken.
Psychologen hebben bewezen dat de volledige onverschilligheid en stijfheid van een vrouw in bed veel mannen ernstig bang maakt. Feit is dat in dergelijke situaties de absolute meerderheid zich verkrachter voelt. Dit verlaagt hun libido.
Eindeloze fysieke genegenheid maakt ook mannen bang. Seksuologen verklaren dit door het feit dat meestal mannen gewoon niet van voorspel en aaien houden, in een poging om tot de kern van de zaak te komen. De reden hiervoor ligt in het mannelijke instinct: sinds de oudheid zijn ze krijgers en veroveraars. De natuur heeft bepaald dat mannen, die vrouwen in bezit nemen, er de voorkeur aan geven onmiddellijk seksueel contact met hen te hebben. Experimenten uitgevoerd tussen verschillende jonge koppels hebben aangetoond dat mannen in de regel niet graag aaien en andere langdurige lichaamsstrelen met hun partners. Voor vrouwen daarentegen zijn knuffels en kusjes belangrijk.
Vrouwen hebben begrijpelijkerwijs veel meer seksuele angsten dan mannen. Een van de meest voorkomende vrouwelijke angsten van intieme aard is de angst voor de grote omvang van hun eigen vagina. Kortom, jonge meisjes die nog niet zijn begonnen met een actief seksleven, zijn hiervoor bang: ze denken dat hun boezem breder is dan normaal. Deze angst wordt verklaard door het feit dat mannen het grootste seksuele genot krijgen juist van penetratie in een smalle vagina. In principe kan dit probleem worden opgelost: de spieren van de vagina kunnen onafhankelijk worden getraind (bijvoorbeeld met Kegel-oefeningen), waardoor ze een zekere elasticiteit krijgen. Overigens heeft het trainen van de vaginaspieren een positief effect op de zogenaamde frigide vrouwen die een lage gevoeligheid ervaren tijdens seks vanwege de verminderde tonus van hun vaginale spieren.
De grootte van de vagina is een individueel kenmerk van elke vrouw. Voor sommigen is het smaller, voor anderen is het breder. Dit is een volledig natuurlijk fenomeen, daarom adviseren seksuologen niet om bang te zijn en zich zorgen te maken over dit probleem.
Een andere belangrijke vrouwelijke angst is de angst voor hun eigen overvloedige afscheiding, die kenmerkend is voor vrouwen met een hoge hormonale achtergrond. De reden voor deze angst is te wijten aan de fysiologische kenmerken van het lichaam: overvloedige afscheiding vermindert de wrijving van de mannelijke penis tegen de wanden van de vagina, wat op zijn beurt de sensaties van beide partners aanzienlijk dof maakt. Vrouwen begrijpen dat in dit geval alleen zij de schuldige zijn, daarom zijn ze vreselijk bang voor zo'n schaamte. Raak echter niet van tevoren van streek: de overvloed aan dergelijke afscheidingen bij een vrouw geeft direct haar sterke seksuele opwinding aan, die op zijn beurt een man nog meer aantrekt.
