Je hebt je kind op een leugen betrapt en je maakt je daar grote zorgen over. Stop met schreeuwen, kalmeer en probeer erachter te komen waarom dit is gebeurd.
1. Redenen:
Een kind kan uit nobele motieven vals spelen, het kan per ongeluk of opzettelijk gebeuren, tijdens de periode van actieve spraakontwikkeling kan het te wijten zijn aan een vlucht van fantasie.
Als een kind opzettelijk heeft gelogen, is de kans groot dat ze het om een van de volgende drie redenen hebben gedaan:
- Hij probeert straf voor elke handeling te vermijden;
- Hij probeert daarmee de aandacht van zijn ouders te trekken;
- Hij heeft een aantal problemen die moeten worden aangepakt.
Denk op dezelfde manier als dit de schuld van de volwassenen is. Wat kan een kind laten liegen:
- Buitensporige voogdij en, integendeel, gebrek aan aandacht;
- Jaloezie, rivaliteit met andere kinderen in het gezin;
- Reactie op wrede of oneerlijke straffen;
- Imitatie van iemand uit de familie of directe omgeving.
2. Wat te doen?
- Als het kind voor de eerste keer loog, het gebeurde per ongeluk of door de schuld van een van de volwassenen, straf hem dan niet, en als het kind zelf bekende, prijs hem dan voor zijn eerlijke daad.
- Reageer niet heftig door het kind bang te maken. De angst die hij op dit moment zal doorstaan, zal worden herinnerd en zal het kind dwingen om opnieuw te liegen om straf te ontlopen.
- Laat zien dat eerlijkheid het juiste is om te doen.
- Maak geen opmerkingen, en nog meer straf de kleine bedrieger niet in het bijzijn van vreemden.
