Het vermogen om correct met kinderen te communiceren maakt het leven van zowel het kind als de volwassene veel gemakkelijker, vooral in situaties waarin het kind wordt gegrepen door negatieve gevoelens en zichzelf niet aan kan. Het vermogen om met een kind te praten, zal in een dergelijke situatie helpen om de juiste woorden te vinden om het kind niet te beledigen en hem verantwoordelijkheid te leren.
instructies:
Stap 1
Praat met uw kind in zijn taal. De taal van de zintuigen. Kinderen zijn, net als geen andere volwassene, onderhevig aan emotionele stress. Als je een kind, vooral een tiener, van streek ziet, luister dan eerst naar hem. Denk na over hoe het kind zich voelt, stel jezelf voor in zijn plaats. Hoe zou jij je voelen in zo'n situatie? Noem dit gevoel voor jezelf en denk na over hoe zijn verlangens kunnen worden bevredigd. Of het nu pijn, woede of pijn is.
Vertel uw kind wat u op dit moment denkt. Hij zal begrijpen dat je zijn recht erkent om deze gevoelens te ervaren. Tegelijkertijd moet je niet zeggen wat hij zou moeten voelen, maar wat hij werkelijk ervaart.
Stap 2
Om een kind te begrijpen, moet je hem geen vragen stellen die hij misschien niet begrijpt of die hij niet wil beantwoorden, maar hem aanspreken in de vorm van uitspraken. Bijvoorbeeld in plaats van "Wat heb je ook alweer gedaan?" je moet zeggen: "Je had het duidelijk moeilijk vandaag." Hierdoor weet het kind weer dat u begrijpt hoe hij zich voelt. Het is niet nodig om negatieve aandacht te vestigen op het kind met vragen. Praat over wat u voelt of gaat doen, niet over wat het kind moet doen. Ga ermee akkoord dat het kind beter "Ik maak me zorgen om je, ik moet weten hoe je thuiskomt" en niet "Waar ga je heen, hoe kom je thuis?"
Stap 3
Verdrijf stereotypen. Uw kind mag niet zijn zoals andere kinderen. En je moet niet op hen de methoden toepassen die anderen op hen toepassen. Volg het volgende algoritme:
1. Formuleer je gedachte in één zin.
2. Praat over je gevoelens en gedachten ("Ik maak me zorgen").
3. Laat zien waar het gedrag van het kind toe kan leiden. Je kunt zelfs een beetje overdrijven.
4. Geef toe dat u niets kunt doen en maak zo duidelijk wat het kind moet doen.
5. Laat zien dat je kunt helpen.
6. Geef de indruk dat u zeker bent van de sterke punten van uw kind, dat hij de situatie alleen aankan.
