We horen vaak: het kind liegt de hele tijd. Wat moeten we doen? Allereerst is het noodzakelijk om de oorzaken en aard van de leugens van kinderen vast te stellen, en ook om de "ernst" van deze kinderlijke ondeugd vast te stellen, die bij zorgvuldig onderzoek misschien niet zo'n grote "zonde" blijkt te zijn…
instructies:
Stap 1
Moet alles worden gekwalificeerd als een kwaadaardige leugen? Er zijn verschillende soorten kinderachtige leugens. Ten eerste kan zo'n leugen worden afgedwongen. Bijvoorbeeld het verlangen om straf te ontlopen, iemand anders de schuld te geven, uit een lastige situatie te "komen". Ten tweede kan het kind "liegen", de realiteit verfraaien om belangrijker te lijken, of in een poging zijn leven te "veranderen" met behulp van leugens, een realiteit die ongemakkelijk en onaangenaam kan zijn voor het kind. Ten derde fantaseren kinderen soms met inspiratie over verschillende onderwerpen. Fantasieën zijn het meest aantrekkelijke type kinderlijke "leugen", wat eerder een manifestatie van creativiteit bij het kind is. Ten vierde kan het kind "uit wrok" liegen, proberend de aandacht van volwassenen te trekken, zichzelf beschouwend als "in de steek gelaten" en beroofd van aandacht.
Stap 2
Waarom liegen kinderen?
Er zijn verschillende redenen. Als een kind extreem streng wordt opgevoed, zal hij zijn wandaden gaan verbergen en soms - erger nog - anderen de schuld geven. Van zo'n kind kan in de toekomst een volwassene opgroeien, voor wie het niets kost om een persoon te belasteren. Soms liegen kinderen om hun ouders niet van streek te maken. Dit gebeurt vooral vaak wanneer ouders proberen te "spelen met de gevoelens" van het kind, om zijn emoties te manipuleren. Als een kind met niet-bestaande verhalen over een gezin komt, denk er dan eens over na: misschien groeit uw kind op met minderwaardigheidscomplexen? In de toekomst kan zo iemand zich schamen voor hun dierbaren, bijvoorbeeld vanwege hun armoede of afkomst, in een poging zich voor te doen als iemand die belangrijker is. In ieder geval zou zo'n verlangen om zich voor te doen als iemand die hij niet is, ouders moeten waarschuwen. Het is immers geen geheim dat veel mensen, zoals ze zeggen, niet “hun eigen leven” leiden, maar als het ware “van iemand anders” leven, in plaats van het potentieel te realiseren dat oorspronkelijk in een persoon was vastgelegd. En als een kind ondanks iedereen liegt, moet je begrijpen dat dit geen komisch psychologisch probleem is dat kan uitgroeien tot een ziekte en je kind kan veranderen in een persoon met een onbetrouwbare reputatie, of zelfs in een echte sociopaat.
Stap 3
Wat als het kind liegt? Hoe hiermee om te gaan?
Als een kind liegt uit angst voor straf, bedenk dan of de ouders te ver gaan, en of er een lafaard, een angstige verliezer en gewoon een zwakke, depressieve persoonlijkheid in je kind groeit, die in de toekomst niet in staat zal zijn om verantwoordelijkheid nemen voor hun daden en hun eigen fouten erkennen?
Als een kind de werkelijkheid "verfraait" door niet-bestaande levenszegeningen voor zichzelf uit te vinden, dan moet je nadenken over hoe je hem kunt leren waarderen wat is. Of misschien is het allemaal in een disfunctionele omgeving, en dan moeten ouders bij zichzelf beginnen, met het creëren van een normale, vriendelijke sfeer in huis.
Een kinderdromer, die "zomaar" liegt, verbergt misschien een groot vermogen tot creativiteit in zijn ziel. Het is noodzakelijk om de energie van de dromer in de juiste richting te sturen. Geef hem bijvoorbeeld een mooi notitieboekje om zijn "fantasieën", dromen, plots op te schrijven. Of een album en schildert, zodat hij tekent wat, in zijn woorden, 'hij met eigen ogen zag'. Wie weet wordt jouw kleine leugenaar een beroemde schrijver of kunstenaar?
Als de leugen van het kind wordt geassocieerd met agressie, of als hij 'flirt' in een denkbeeldige realiteit, moet je hem tijd en geduld geven. Beter nog, raadpleeg een gespecialiseerde psycholoog. Misschien is alles veel ernstiger dan het lijkt, en is het bewustzijn, de geest van het kind in gevaar en vertoont het de eerste tekenen van een psychische stoornis. Het is immers bekend dat alle psychische aandoeningen, evenals ongelukkige lotsbestemmingen, door kinderen in de kindertijd worden verworven. En hoe eerder de ouders beseffen, hoe groter de kans is om de redenen te vinden, de fouten in de opvoeding van het kind te corrigeren en hem mogelijk van de ziekte te redden.
