Kinderen, ongeacht hun leeftijd, liegen. Sommigen beginnen het eerder te doen, anderen later. De opwinding van ouders hierover kent geen grenzen. Sommigen geven zichzelf de schuld, anderen rekenen het af op kinderen. Maar is dit gedrag acceptabel? Hoe kun je een kind hiervoor straffen?
Straf is de belangrijkste fout die bijna alle ouders maken. Om te beginnen hoeft u alleen maar te gaan zitten en rustig met uw kind te praten. Het is de moeite waard om de redenen voor liegen te begrijpen. Volgens veel psychologen ligt de reden voor de leugens van kinderen bij de volwassenen zelf. Helaas zijn niet alle ouders klaar om dit te beseffen en te accepteren.
Redenen voor leugens van kinderen:
- vertrouwen dat volwassenen niet zullen begrijpen;
- de baby wil dus de aandacht op zich vestigen;
- wantrouwen van ouders;
- het kind kan ook liegen omdat hij een voorbeeld neemt aan de mensen om hem heen;
- angst om gestraft te worden;
- angst om privileges te verliezen (een nieuwe telefoon, tablet, enzovoort kopen);
- kinderen liegen in de wetenschap dat hun leugens heilzaam zijn.
In een aparte groep is het de moeite waard om pretentie te benadrukken. (Dit is een van de meest voorkomende redenen waarom kinderen liegen.) Meestal gaat het om de ziekte van het kind.
In dit geval komen we weer terug op bovenstaande punten. Bijvoorbeeld de situatie: Masha heeft haar lessen voor morgen niet geleerd en loog tegen haar ouders dat ze zich niet lekker voelde. We kunnen zeggen dat ze het om verschillende redenen deed: als ze de waarheid vertelt, zullen volwassenen het niet begrijpen; dan worden ze gestraft; privileges worden ontzegd.
Voorbeelden van situaties met kinderleugens kunnen keer op keer worden aangehaald. Het belangrijkste is om niet in het heetst van de strijd overhaaste conclusies te trekken, maar om te proberen in de positie van het kind te komen en hem te laten begrijpen dat alles kan worden opgelost. Het probleem waarmee de baby werd geconfronteerd, kan immers niet alleen hem betreffen. Het probleem van deze aard hangt af van de stand van zaken in het gezin.
Hoogstwaarschijnlijk betrapte het kind de ouders op liegen, maar vertelde het hen niet. Aangezien dit gedrag normaal is. U moet het kind steunen en door uw eigen voorbeeld laten zien dat het vertellen van de waarheid veel beter is dan ontwijken en liegen. Bovendien liegt iemand die gewend is aan liegen uiteindelijk alleen tegen zichzelf en bedriegt alleen zichzelf.
