Waar ligt de grens tussen fictie en bedrog? Wat is de reden voor de leugens van kinderen? Misschien wil het kind er beter uitzien dan hij is. Of angst dwingt hem daartoe. Of misschien imiteert uw kind gewoon volwassenen.
Een kind van 4-5 jaar komt thuis van de kleuterschool en vertelt een ongelooflijk verhaal dat ze alleen snoep kregen voor de lunch. Hij is heel serieus en beledigd als je hem niet gelooft. Hij weet zeker dat hij de waarheid spreekt. Dit is geen bedrog, maar een fantasie die de baby voor werkelijkheid houdt. En hoe vaak hij ook ongelooflijke verhalen vertelt, volwassenen onderscheiden onmiddellijk waarheid van fictie. En scheld de kleine dromer niet uit, plotseling groeit er een geweldige verhalenverteller uit hem. In schooljaren krijgt het liegen bij kinderen een heel andere kwaliteit. Op deze leeftijd worden fictie en realiteit niet langer door elkaar gehaald. Ze bedriegen om iets te bereiken. De sluwe man begrijpt dat zijn overtreding noodzakelijkerwijs zal worden gestraft en probeert te bedriegen, om zichzelf te beschermen: "Ik heb het raam niet gebroken", "Ik weet niet wie het heeft gedaan." Of erger nog, hij probeert de schuld op iemand anders af te schuiven: "Petya scheurde het boek." Wat er met Petya zal gebeuren en waarom hij verantwoordelijk zou moeten zijn voor de overtreding van iemand anders, de leugenaar kan het niet schelen. Het kind communiceert veel met andere kinderen en bedriegt om zijn sociale status te verbeteren. Hij bedenkt en doet voor de realiteit weg wat hij denkt dat hem boven anderen zal verheffen: "Ik zal binnenkort een nieuwe fiets kopen", "Ik heb een betere computer dan jij", "Mijn vader is de rijkste." Kinderen spelen vals om ongewenst werk te vermijden: "Ik moet mijn huiswerk maken - ik ga geen brood halen", "Ik kan niet naar school - mijn hoofd doet pijn." Natuurlijk zal vroeg of laat het bedrog aan het licht komen. En dit is waar ouders zoveel mogelijk tact moeten tonen. Scheld het kind niet uit omdat het liegt, probeer heel voorzichtig te zijn om erachter te komen waarom hij naar de misleiding ging. Leg uit waarom hij ongelijk heeft. En bedenk of u uw kind te hard straft, waarom is hij bang voor u?Na het bereiken van de adolescentie beginnen kinderen ook te liegen om aan de ouderlijke zorg te ontkomen. Overmatige controle, schending van de grenzen van de persoonlijke ruimte dwingen de tiener zijn toevlucht te nemen tot bedrog. Het is erg gevaarlijk. Een kind kan in een onaangenaam verhaal komen, drugs gaan gebruiken, een misdaad begaan. Ouders moeten begrijpen dat het kind volwassen is en een zekere mate van vrijheid nodig heeft. Dit zal helpen om het vertrouwen tussen jou en je kind te behouden, hij zal niet tegen je liegen en je zult in staat zijn om de situatie onder controle te houden. En het belangrijkste om te onthouden is dat het kind het gedrag van zijn ouders kopieert. Als uw gezin goede vertrouwensrelaties heeft, zal het kind alleen 'voor het goede' liegen. Hij zal bijvoorbeeld nooit zeggen dat hij het geschenk niet leuk vindt, maar zal glimlachen en bedanken.
