Uit elkaar gaan is bijna altijd pijnlijk en moeilijk, ook al is duidelijk dat het niet te vermijden is. Gekweld door de angst voor het onbekende, de angst dat het zonder man nog erger zal zijn dan met hem, onwil om te beslissen over zo'n moeilijke stap. Gemeenschappelijke plannen, vrienden, herinneringen zijn zwaar - alles wat het hart lange tijd zal kwellen. Als u echter besluit te vertrekken, stel het afscheid dan niet uit.
Als we naar het verleden kijken, dragen we vaak een roze bril en begrijpen we niet waarom we ongelukkig waren. Als ze zich voorbereiden op een breuk, beginnen mensen vaak hun partners te idealiseren en kunnen ze daardoor niet besluiten om uit elkaar te gaan. Het maakt niet uit welke reden u heeft gekozen om uit elkaar te gaan boven samenwonen. Als deze reden was en het bleek ernstig genoeg te zijn, neem dan een beslissing. Herinner jezelf aan onaangename momenten, wat je ergert aan je partner, en vooral wat je constant dwingt om uit elkaar te gaan. Zet je roze bril af.
U kunt worden geïntimideerd door het vooruitzicht alleen te zijn. Als deze angst zich echter voordoet, denk er dan eens over na wat je mist bij het onderhouden van de relatie die je wilt beëindigen. Misschien wacht een andere persoon op je - degene die zal liefhebben, degene die je echt gelukkig kan maken. Ontneem jezelf niet de kans om vrij te worden en ware liefde te vinden. Ja, afscheid nemen is een verlies, maar het is ook een kans op winst, de prijs van toekomstig geluk. Je verlaat het geluk niet, maar integendeel, je gaat er naartoe.
Wanneer u besluit om uit elkaar te gaan, is het erg belangrijk om te begrijpen dat de tijd die u met een persoon doorbracht niet voor niets was. Je hebt waardevolle ervaring opgedaan, veel slechte en goede momenten meegemaakt, iets geleerd, iets geleerd. Accepteer dit alsjeblieft met dankbaarheid. Voortdurend gekweld door wrok en schuldgevoelens, zul je niet gemakkelijk een nieuw leven kunnen beginnen, dus accepteer wat je hebt meegemaakt en laat de persoon gaan, laat hem zijn eigen weg gaan. Laat er tussen jullie geen omissies meer zijn. Als je denkt dat je ergens schuldig aan bent, vraag dan oprecht om vergeving, maar verzin geen excuses. Zeg me gewoon dat het je spijt.
Vaak kunnen we een partner met wie we enkele maanden of zelfs jaren hebben doorgebracht niet verlaten, omdat we bang zijn dat het moeilijk voor hem zal zijn om over de breuk heen te komen. Het is niet nodig om gekweld te worden door een schuldgevoel. Neem geen lang afscheid: een kort laatste gesprek zonder verwijten, en nog meer zonder schandalen, is voldoende. Door een einde te maken, verbrand je niet alle bruggen, en in de toekomst, als dat nodig is, kun je terugkeren naar degene waar je vandaan komt en helemaal opnieuw beginnen.
Eindelijk, om een moeilijke tijd in je leven door te komen, kun je beginnen met het bijhouden van een dagboek. Vertrouw hem met je twijfels, emoties, angsten, stel jezelf vragen en zoek naar antwoorden. Dit soort stille conversatie zal je helpen om gemakkelijker te beslissen over een breuk en er doorheen te komen.
