Je kunt vaak van moderne ouders horen dat hun kinderen niet zijn wat ze waren in hun jaren. Er wordt ook vaak gezegd dat de jongere generatie alle waarden heeft verloren, dat er niets heiligs is voor adolescenten. Dit is echter een volwassen waanvoorstelling.
Het is belangrijk dat volwassenen begrijpen dat kinderen nooit meer hetzelfde zullen zijn als in hun jaren. De reden hiervoor zijn tijdelijke veranderingen. Degenen die beweren dat er voor een moderne tiener geen andere waarden zijn dan materiële, hebben het echter mis.
Natuurlijk kan niet worden ontkend dat op dit moment spirituele waarden hun betekenis verliezen, en adolescenten maken zich zorgen over het behouden van een bepaalde "status" onder hun leeftijdsgenoten. Vaak proberen ze zich te onderscheiden van de massa, niet met hun intelligentie en nieuwsgierigheid, maar met de aanwezigheid van een iPhone, een tablet, modieuze jeans, merk-T-shirts, enz. Degenen die dit om de een of andere reden niet hebben, worden verschoppelingen.
Er zijn ook dieperliggende problemen. Drugsverslaving bijvoorbeeld. Volgens enquêtes maakt 19% van de ondervraagde adolescenten zich zorgen over het probleem van het drugsgebruik en de distributie onder jongeren. In dit opzicht doemt een ander probleem op: de overdracht van HIV-infectie in de omgeving van de drugsverslaafde.
Volgens statistieken maakt 31% van de adolescenten zich zorgen over hun gespannen relatie met hun ouders. De reden hiervoor is het onbegrip van de ouders en de koppigheid van het kind. Soms een terughoudendheid om te leren. Overigens beschouwen ouders dit probleem niet zo acuut als kinderen.
In de latere fase van de adolescentie maken kinderen zich zorgen over het probleem van zelfbeschikking in het leven. De meesten willen niet alleen zaken doen die onaardse voordelen met zich meebrengen, maar het moet beslist behagen en morele voldoening opleveren. Ondanks dat de instelling van het gezin stilaan haar positie verliest, willen jongeren in de toekomst toch een normaal volwaardig gezin en kinderen.
Volwassenen moeten onthouden dat adolescenten zich vaak schamen om over hun problemen te praten, erover te praten. Tegelijkertijd legt de ervaring in de adolescentie - van 13 tot 17 jaar - een stempel op het hele toekomstige leven. Volgens dr. Irwin hebben volwassenen de neiging de emotionele en psychologische problemen van hun kinderen te onderschatten, waarbij ze zich alleen op de buitenste schil concentreren.
Als je sympathie en compassie toont voor een tiener, deelneemt aan zijn problemen, dan zal hij je honderdvoudig terugbetalen, zo niet onmiddellijk, maar dan zeker.
