Vóór de geboorte van een kind is het vruchtwater zijn leefgebied. Ze bieden de baby bescherming en voeding, zorgen ervoor dat het groeiende lichaam zich normaal kan ontwikkelen en functioneren. Er is een regelmatige opname en uitscheiding van vocht door de foetus, waardoor u de hoeveelheid op een relatief constant niveau kunt houden. Als dit evenwicht wordt verstoord, treedt polyhydramnion op. Deze pathologie brengt een zeker gevaar met zich mee voor moeder en kind.
Polyhydramnion kan mild, acuut en chronisch zijn. Deze soorten ziekten variëren in ernst en symptomatologie. De behandelingsopties zijn ook verschillend. Matige polyhydramnio's worden meestal poliklinisch behandeld en acute polyhydramnio's kunnen noodmaatregelen vereisen en gaan gepaard met ziekenhuisopname. Chronische polyhydramnion komt vaker voor aan het einde van de zwangerschap en is minder gevaarlijk, maar duidt op de aanwezigheid van ontstekingsprocessen of infecties in het lichaam van de moeder.
In de meeste gevallen zijn de redenen voor de ontwikkeling van polyhydramnio's erg moeilijk te bepalen. Maar de bekende oorzaken van het optreden ervan zijn bloedarmoede bij de foetus, verschillende Rh-factoren bij de moeder en de baby, meerlingzwangerschap, diabetes mellitus bij een zwangere vrouw, aangeboren pathologieën die de vorming van het centrale zenuwstelsel en het spijsverteringsstelsel in de foetus.
De symptomen van de ziekte zijn verschillend en niet altijd uitgesproken. Met matige polyhydramnio's groeien ze geleidelijk en kunnen ze onopgemerkt blijven. De meest uitgesproken symptomen bij acute polyhydramnion. In dit geval wordt de buik gespannen en neemt het volume dramatisch toe. Perineale pijn, zwelling, hartkloppingen en kortademigheid verschijnen. De vruchtwaterindex, die wordt bepaald met behulp van echografie, is de meest nauwkeurige indicator voor het bepalen van polyhydramnion.
De vruchtwaterindex is een indicator van het watervolume in de foetale blaas. Elke week van de zwangerschap heeft zijn eigen tarief, dat wordt weerspiegeld in de IAI-tabel. Een afwijking in de een of andere richting duidt op een gebrek aan water of polyhydramnion.
Polyhydramnio's voor een zwangere vrouw kunnen een aantal ongewenste gevolgen hebben. Er bestaat gevaar voor vroeggeboorte, met als gevolg een te vroeg geboren of niet levensvatbare baby. In 35% van de gevallen gaat polyhydramnion gepaard met oncontroleerbaar braken, wat leidt tot uitdroging. Vanwege de grote hoeveelheid vocht kan de foetus in de verkeerde positie zitten en is de enige manier om te bevallen een keizersnede. Sterk uitrekken van de baarmoeder verzwakt de bevalling en kan ook complicaties veroorzaken en het onvermogen om zelfstandig te bevallen.
Polyhydramnion beïnvloedt ook de toestand van het kind op de meest ongunstige manier. Er treedt placenta-insufficiëntie op en als gevolg daarvan foetale hypoxie. Polyhydramnion kan duiden op misvormingen van het centrale zenuwstelsel of het maagdarmkanaal. Vaak veroorzaakt deze pathologie andere foetale misvormingen. De mate van afwijking hangt af van de reden waarom de polyhydramnion wordt veroorzaakt. Als de oorzaak een infectie van een moeder is, kan de baby ook besmet zijn.
Foetale hypoxie is een gebrek aan zuurstof in het lichaam. Kan leiden tot intra-uteriene groeivertraging. Vertraagt het aanpassingsvermogen na de geboorte.
Bij polyhydramnio's is behandeling thuis met folkremedies absoluut onaanvaardbaar. U moet onder toezicht staan van een verloskundige-gynaecoloog en zijn instructies strikt opvolgen. Met een tijdige en adequate behandeling eindigt de zwangerschap met de succesvolle geboorte van de baby.
