Een goede opvoeding is belangrijk in het leven van ieder mens. Fouten in de opvoeding van een driejarig kind verschijnen al als hij naar school gaat. Daarom wordt vaak gezegd dat opvoeding op 3-jarige leeftijd een strijd is tegen kinderlijke koppigheid.
Wanneer een kind de leeftijd van drie jaar bereikt, vinden er significante veranderingen plaats in zijn gedrag, wat ouders vaak bang kan maken. Het kind wordt gewoon onbeheersbaar, zijn humeur verandert dramatisch en er treden woedeaanvallen op. Om deze periode voor beide partijen gemakkelijker te maken, moet je proberen je voor te stellen hoe het kind zich voelt.
Het kind begint te begrijpen dat hij een persoon is en probeert dit te laten zien, handelend in strijd met de wensen van zijn ouders of zijn ontevredenheid uiten als de acties niet overeenkomen met zijn wensen.
Om in deze periode een kind op te voeden, moet je geduld hebben, want het is niet alleen moeilijk voor ouders, maar ook voor kinderen. Je kunt het in geen geval doen, zoals de baby wil. Als hij ziet dat iedereen, nadat hij een driftbui heeft geregeld, naar zijn pijpen begint te dansen, dan zal dit niet werken en zal hij dat altijd doen.
Je hoeft niet veel eisen aan het kind te stellen en hem constant te bevelen, dit zal niet tot iets goeds leiden, het kind zal alleen maar meer weggaan. Het is raadzaam voor ouders om te leren, de baby bezig te houden met iets interessants, een toneelstuk te spelen met zijn deelname of een boek te lezen.
Beide ouders moeten samenwerken om hun nakomelingen groot te brengen en in overleg te handelen. Je kunt niet toestaan dat moeder alles verbiedt, en vader wel, of andersom. Het is ook raadzaam om ervoor te zorgen dat grootouders de baby niet verwennen en zich niet bemoeien met het onderwijs. Het juiste is om het eens te zijn over de regels en je eraan te houden.
Deze leeftijd is erg belangrijk voor de vorming van de persoonlijkheid van het kind. Het is noodzakelijk dat hij constant liefde en zorg voelt. Als een kind iets verkeerd doet, is het beter om hem rustig uit te leggen waarom dit niet moet, en niet alles zijn gang te laten gaan, en het kan geen kwaad om te prijzen voor goede daden. Dan zal de baby voelen dat hij niet onverschillig is en zal hij proberen alleen goede eigenschappen te tonen om de ouders te plezieren.
