Een moeder droomt dat haar zoon zou opgroeien als een echte man: moedig, betrouwbaar, verantwoordelijk, hardwerkend. Maar daarvoor zijn haar inspanningen alleen niet voldoende. Om een jongen zo'n man te laten worden, is het heel belangrijk dat er altijd een voorbeeld is van een zorgzame, liefhebbende, redelijk veeleisende vader voor zijn ogen. Het is de vader die de hoofdrol speelt bij de vorming van de toekomstige mannelijkheid van het kind.
De rol van de vader bij het opvoeden van een kind
Waarom is het belangrijk dat een vader als baby voor zijn zoon zorgt? Sommige mannen zijn er zeker van dat alleen vrouwen met hulpeloze baby's moeten omgaan, en echtgenoten worden verondersteld iets later, als de kinderen wat groter worden, in het opvoedingsproces te stappen en te praten. Dit is echter een misvatting. Hoe eerder de vader voor de baby begint te zorgen, hoe sneller en gemakkelijker het kind psychologische gehechtheid aan en vertrouwen aan hem zal ontwikkelen. Een hulpeloze baby is om voor de hand liggende redenen vooral afhankelijk van de moeder en is het meest aan haar gehecht. Maar het is heel belangrijk voor hem om te begrijpen dat vader ook van hem houdt. Dan is het op oudere leeftijd veel gemakkelijker voor hem om een hechte, vertrouwensrelatie met zijn vader op te bouwen.
Papa is heel goed in staat om een baby in te wikkelen, te wiegen, een slaapliedje te neuriën of hem mee uit te nemen voor een wandeling. Dit is niet moeilijk. De angst van veel mannen dat ze door onervarenheid onbedoeld een klein kind kunnen kwetsen, is onhoudbaar.
Bovendien helpt de deelname van de vader aan de zorg voor een jonge zoon het kind om minder afhankelijk te worden van de moeder, wat erg belangrijk is voor de vorming van het toekomstige mannelijke karakter.
Heeft een opgroeiend kind een vader nodig?
De opgroeiende zoon neemt een voorbeeld aan zijn vader. Wanneer de jongen een beetje opgroeit, begint hij als een spons de kennis en gewoonten op te nemen die hij heeft verkregen bij het communiceren met de naaste mensen: mama en papa. Tegelijkertijd, het observeren van het gedrag van de vader, luisterend naar wat hij zegt en op welke toon, concludeert de zoon onwillekeurig: dit is precies hoe mannen zich gedragen. En hij begint zijn vader te imiteren. Zowel goed als slecht.
Natuurlijk is imitatie lang niet altijd volledig, maar een deel van de gewoonten, manieren en opvattingen van de vader neemt de zoon zeker over.
Er zijn geen ideale mensen in de wereld, dus elke vader zal zeker niet alleen voordelen, maar ook nadelen hebben. Maar het is heel belangrijk dat de vader zijn zoon beduidend meer goede voorbeelden geeft dan negatieve. Dit geldt met name voor de relatie van de vader van het kind met zijn moeder. Als de man beleefd, geduldig is, onbeschoftheid, tactloosheid jegens zijn vrouw niet toestaat, aandachtig luistert naar haar mening, dan zal hun zoon hoogstwaarschijnlijk opgroeien tot een dappere man, sympathiek en vriendelijk. Als de vader de moeder minachtend en grof behandelt, geen rekening houdt met haar mening, en nog meer, een hand naar haar opsteekt, is het zeer waarschijnlijk dat de volwassen zoon elementen van dezelfde relatie in zijn huwelijksleven zal brengen.
