Experiment is de belangrijkste methode om kennis op te doen in de psychologie. Het bestaat uit het creëren van een experimentele situatie om een bepaald fenomeen te bestuderen.
instructies:
Stap 1
In tegenstelling tot observatie is de onderzoeker actief betrokken bij het onderzoek. Hij schept bepaalde omstandigheden waarin het bestudeerde fenomeen zich het meest levendig zal manifesteren. Manipulatie van verschillende factoren in de loop van het experiment heeft tot doel de voortdurende veranderingen in het gedrag van het onderzoeksobject te volgen. Met behulp van een experiment kan men de aan- of afwezigheid van oorzaak-gevolgrelaties vaststellen.
Stap 2
Volgens de organisatiemethode worden laboratorium- en natuurlijke experimenten onderscheiden. Voor een laboratoriumexperiment worden alle omstandigheden volledig kunstmatig gecreëerd, meestal wordt speciale apparatuur gebruikt. Het object van onderzoek zijn vaak mentale processen, zoals sensaties, perceptie. Een laboratoriumexperiment veronderstelt strikte naleving van alle voorwaarden, waardoor de invloed van nevenvariabelen wordt geminimaliseerd.
Stap 3
Het resultaat van een laboratoriumexperiment zijn harde wetenschappelijke gegevens. Velen erkennen echter de objectiviteit van de op deze manier verkregen gegevens niet, sprekend over de ontoereikendheid van laboratoriumomstandigheden voor het leven. Dit moment maakt het laboratoriumexperiment steeds minder populair, evenals de bewerkelijkheid van zijn uitvoering.
Stap 4
Natuurlijk experiment vereist niet zoveel beperkingen, het wordt uitgevoerd in de context van het echte leven. De proefpersonen zijn niet altijd op de hoogte van het verloop van het experiment om sociaal wenselijk gedrag uit te sluiten. De nadelen zijn de complexiteit van de controle en de mogelijkheid van onvoorspelbare invloeden van externe variabelen.
Stap 5
Door de aard van de invloed op het onderwerp worden de vaststellings- en vormende experimenten onderscheiden. In het tweede geval ontwikkelen de proefpersonen tijdens het experiment enkele eigenschappen. In de eerste wordt de begintoestand van het object gediagnosticeerd.
Stap 6
Variabelen in een experiment kunnen afhankelijk, onafhankelijk en optioneel zijn. De onafhankelijke variabelen kunnen door de experimentator worden gewijzigd, terwijl de afhankelijke variabelen na de onafhankelijke veranderen. Zo brengt de aanwezigheid van een vreemdeling tijdens een experiment veranderingen in het gedrag van de proefpersoon met zich mee.
Stap 7
Aanvullende variabelen - stimulatie van het onderwerp, inclusief externe en interne factoren. De experimentator probeert deze variabelen tot een minimum te beperken, om de zuiverheid van het experiment te waarborgen. Een experiment wordt als ideaal beschouwd waarbij alleen de onafhankelijke variabele verandert. De afhankelijke wordt gecontroleerd en alle bijkomende invloeden zijn uitgesloten.
