Tot voor kort betekende de huwelijksverbintenis de dominantie van de man en de onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van de vrouw. Zonder de toestemming van haar man kon een vrouw geen baan krijgen en zelfs niet beschikken over haar eigen eigendom, dat haar vóór de bruiloft toebehoorde. De tijden zijn echter veranderd en de instelling van het huwelijk heeft in veel landen dramatische veranderingen ondergaan.
instructies:
Stap 1
Ten eerste is het huwelijk nu niet meer onverwoestbaar. Als het vroeger alleen in uitzonderlijke gevallen mogelijk was om de huwelijksrelatie te ontbinden, bij beslissing van de hoogste kerkelijke hiërarchen of het hoogste wetgevende orgaan, is de echtscheidingsprocedure recentelijk aanzienlijk vereenvoudigd. Het verbod op echtscheiding is alleen geldig in relatief zeldzame gevallen en voor een beperkte periode (in Rusland is bijvoorbeeld een door de man geïnitieerde echtscheiding niet toegestaan tijdens de zwangerschap van de vrouw en tijdens het eerste jaar na de bevalling).
Stap 2
Het tijdperk van de onverdeelde overheersing van het sterkere geslacht in het huwelijk, bovendien versterkt op wetgevend niveau, behoort tot het verleden. Momenteel heeft de vrouw dezelfde burgerlijke en eigendomsrechten als de man. Ze behoudt het vermogen om het eigendom dat haar toebehoorde vóór de bruiloft te bezitten en te vervreemden, en is niet verplicht om toestemming van haar echtgenoot te verkrijgen om te werken of deel te nemen aan sociale activiteiten. Ze heeft ook het recht om het verdiende geld naar eigen goeddunken te besteden. Hoewel redelijke echtgenoten natuurlijk samen beslissen waar ze geld aan uitgeven.
Stap 3
Sinds onheuglijke tijden zijn de rollen van echtgenoten in het gezin duidelijk gedefinieerd. De man moest de kostwinner, kostwinner en beschermer zijn, en de vrouw moest een redelijke, ijverige huisvrouw zijn, de haardvuurster, opvoedster van kinderen. Elke afwijking van deze regel werd streng veroordeeld. Een getrouwde vrouw kon geld verdienen door alleen strikt beperkte activiteiten thuis te doen, bijvoorbeeld diensten verlenen als naaister, wasvrouw, zelfgemaakte taarten verkopen, muzieklessen geven, tekenlessen, enz. Buitenshuis proberen te werken werd niet alleen voor haar als een schande beschouwd, maar ook voor haar man, haar ouders. Nu is dit uitgesloten, althans in ontwikkelde landen. Daar werken gehuwde vrouwen al lang op voet van gelijkheid met hun echtgenoten, wat een aanzienlijke (en vaak overheersende) bijdrage levert aan het gezinsbudget.
Stap 4
Ten slotte is het noodzakelijk om de instelling van het burgerlijk huwelijk te noemen. Voorheen besloten slechts een paar verliefde stellen om samen te leven zonder hun toevlucht te nemen tot de procedure om hun relatie te formaliseren, omdat ze wisten dat dit niet alleen voor hun familieleden, maar ook voor de hele samenleving een scherpe afkeuring zou veroorzaken. Nu is het burgerlijk huwelijk wijdverbreid. Mensen leven zonder stempel in hun paspoort, krijgen kinderen, voeden kleinkinderen op. En niemand kan ze dit kwalijk nemen.
