Kinderpsychologen zijn van mening dat ouders voortdurend bepaalde obstakels uit de communicatie met hun kind moeten verwijderen. Onder hen zijn bekende reacties als bevelende toon, bevelen, waarschuwing, bedreiging, moraliserend, mentortoon en andere. Papa en mama moeten de aard van correcte communicatie met een kind begrijpen, ondanks het feit dat het opvoeden van hun kind echt een moeilijk proces is.
instructies:
Stap 1
De mening van experts over het correct gekozen communicatieprincipe met een kind is als volgt - bemoei je niet met zijn beroep, alleen als hij je niet persoonlijk om hulp vraagt met woorden of gebaren. Met je ouderlijke loyaliteit op zo'n moment, zeg je hem min of meer dat hij zal slagen in alles wat hij heeft gepland, en het spel zal plaatsvinden.
Stap 2
Als een kind om hulp vraagt, help hem dan, maar precies wat hij echt niet kan zonder jouw deelname. Geef geleidelijk de "teugels", zelfs op die momenten die buiten de macht van het kind lagen, in zijn handen.
Stap 3
Luister naar je kind voor emotionele problemen, maar neem ze niet over aan jezelf. Toon ontevredenheid met uw baby als zijn acties u een negatief gevoel geven. Eis niet van uw kind het onmogelijke, te moeilijk om op dit moment voor hem te doen.
Stap 4
Pas sancties toe op het kind, geen straf! Er moeten bepaalde regels en verboden zijn voor uw baby, maar er mogen er niet te veel zijn. Uw eisen moeten flexibel zijn. Weet hoe je met je kind moet onderhandelen, kom naar de gulden middenweg, waar 'de wolven worden gevoerd en de schapen veilig'.
Stap 5
Leer uw kind meer - straf minder. Gedraagt zich slecht? Het betekent dat je hem gewoon niet hebt geleerd hoe hij zich correct moet gedragen. Zelfs het moeilijkste kind moet worden onderwezen. Leg bij het straffen in detail uit waarom je het deed, anders krijg je woede of angst als reactie.
Stap 6
Laat de opvoeding en opvoeding van het kind niet zijn gang gaan. Praat constant met hem, leg levensregels uit, vertel hem verhalen, lees sprookjes, gedichten. Als je hem ophaalt van de kleuterschool, vraag dan uitgebreid aan je grootouders welke interessante dingen er vandaag met hem zijn gebeurd. Ontwikkel bij het kind de behoefte om ouders alles te vertellen wat pijnlijk is, om hen te vertrouwen.
