In de moderne wereld ontwikkelen kinderen zich op dezelfde manier als vele jaren geleden. De puberteit geeft ouders veel problemen en zorgen. Veel tieners denken dat ze voor zichzelf kunnen zorgen en kunnen beslissen wanneer ze naar huis gaan. Maar als je het kind samen door deze levensfase probeert te helpen, kan alles anders zijn…
Samen problemen oplossen. Het gebeurt zo dat een kind, zonder het te weten, in het net van drugsverslaving, hooliganisme en slecht gezelschap terechtkomt. Het wordt gevaarlijk voor de omringende samenleving. Voor een ouder is de belangrijkste taak om het moment niet te missen dat er veranderingen plaatsvinden met het kind. Draag geen roze bril! Het belangrijkste is om te handelen. In een dergelijke situatie is constante monitoring nodig. Neem vakantie van het werk, vraag familieleden om hulp. Indien nodig zal hij zich omdraaien, en met hulp van specialisten: psychologen, narcologen. Probeer contact te zoeken met uw kind.
Vertel hem dat je in elke situatie bij hem bent. Zie hem als een gelijke. Help hem andere hobby's te vinden. Dit kunnen sportafdelingen zijn, indien mogelijk, excursies naar plaatsen waarvan hij droomde om te bezoeken. Deel al het verdriet met je kind, vertel hem over je tienerproblemen. En hij gaat strekken. De hoofdregel voor deze periode is niet te schreeuwen, te kunnen luisteren. Als u uw kind wilt bereiken zodat hij naar u luistert, moet u zelf leren hoe u dat moet doen. Ouders die naar hun kind luisteren en luisteren, genieten altijd van het gezag van adolescenten. Geduld en liefde voor je kind zullen alles op zijn plaats zetten. Na verloop van tijd zal het kind u bedanken voor uw sympathie, zorg en bereidheid om te begrijpen in moeilijke tijden. En u, u zult er vast van overtuigd zijn dat u alles goed hebt gedaan.
Geef jezelf niet de schuld. Als er problemen aan de horizon verschijnen, denken ouders vaak aan de volgende vraag: “Wat is mijn schuld? Wat heb ik verkeerd gedaan? Wanneer heb je het gemist? Deze vragen kunnen u in een hoek drijven en depressie veroorzaken. Laat zulke gedachten je niet domineren. Zo schaadt u uzelf en uw kind, dat op dit moment uw steun meer dan ooit nodig heeft. Natuurlijk is het de moeite waard om toe te geven dat naarmate je kind ouder wordt, je misschien minder aandacht aan hem gaat besteden. Maar hij moet nog steeds met je communiceren. Maar jezelf de schuld geven is tijdverspilling. Probeer de situatie te verhelpen door openhartig met uw kind te praten. De meeste tieners leggen graag dergelijke contacten.
En het allerbelangrijkste: houd van het kind zoals het is, en dan zul je slagen.
