De adolescentie is een moeilijke beproeving, zowel voor een kind, wiens lichaam drastische veranderingen ondergaat, als voor zijn familieleden, vrienden en leraren. Deze veranderingen betreffen immers niet alleen het uiterlijk, maar ook de psyche. Daarom moeten zowel adolescenten als volwassenen zelf weten welke psychologische kenmerken inherent zijn aan de puberteit. Dergelijke kennis helpt misverstanden en conflicten te voorkomen.
Waarom wordt de psyche van een tiener onstabiel, kwetsbaar?
Wanneer de puberteit komt, wordt het werk van de endocriene klieren sterk geactiveerd in een persoon. Als gevolg hiervan neemt de concentratie van hormonen in het lichaam aanzienlijk toe. Hierdoor verandert niet alleen het uiterlijk, maar ook de psyche radicaal. Dat is de reden waarom, onder invloed van hormonen, het gedrag van een tiener uitdagend, demonstratief brutaal kan worden, en zijn stemming verandert vaak zonder duidelijke reden. Een tiener komt vanwege een kleinigheid (vanuit het gezichtspunt van volwassenen) ofwel in ongebreidelde vreugde of kan depressief worden.
De meeste adolescenten verwerpen categorisch de 'dictaten' van volwassenen, zelfs hun eigen ouders, negeren uitdagend hun instructies en instructies. Zij beschouwen dergelijke instructies als een aanval op hun rechten. Tegelijkertijd begrijpen adolescenten dat ze nog steeds niet als gelijkwaardig in de volledige zin van het woord kunnen worden beschouwd, omdat ze afhankelijk zijn van hun ouders. Maar paradoxaal genoeg irriteert dit hen enorm en drijft het hen tot een demonstratieve en zinloze "rel".
Sommige tieners worden erg kwetsbaar en haatdragend. Bovendien kunnen ze "fixeren" op hun uiterlijk, erg bezorgd zijn als het hun lijkt dat ze gebreken hebben (overgewicht, acne, vette huid, enz.). Deze ervaringen en het verlangen om van een defect af te komen, dat vaak alleen in de verbeelding bestaat, kan een echte obsessie worden.
De bovenstaande stemmingswisselingen kunnen sommige adolescenten (vooral degenen met een zeer gevoelige, kwetsbare natuur) tot het idee brengen dat het leven zinloos en waardeloos is, dat niemand in deze wereld ze nodig heeft, dat niemand ze begrijpt en van hen houdt.
Hoe volwassenen zich in deze periode moeten gedragen
Begrip, geduld en tact zijn vereist van de ouders van een tiener. Het gedrag van een zoon of dochter kan heel vervelend, zelfs schandalig zijn. Maar vader en moeder moeten onthouden dat dit een natuurlijk fenomeen is, dat door de natuur zelf wordt veroorzaakt. Natuurlijk kan een tiener niet aan alles toegeven, maar het is noodzakelijk om, indien mogelijk, te doen zonder een bevelende, categorische toon, evenals verwijten, aantekeningen. Dit alles zal de tiener immers alleen maar nog bozer maken. Ook mag je in geen geval zijn gevoelens belachelijk maken over gebreken in uiterlijk of een verkeerd begrip van de wereld. Na een tijdje zal alles weer normaal worden.
