In de Middeleeuwen verscheen in Nederland voor het eerst het begrip 'burgerlijk huwelijk'. De kerk erkende destijds de vakbonden van mensen met verschillende religies niet. In dit opzicht kwam het burgerlijk huwelijk, met andere woorden het seculiere, naar voren als alternatief voor het kerkelijk huwelijk. Geregistreerde relaties niet ingewijd door de kerk, het stadhuis.
Strikt genomen is elk huwelijk dat bij de burgerlijke stand is aangegaan burgerlijk. Samenwonen van een paar zonder geformaliseerde documenten wordt in juridische taal "de facto huwelijk" genoemd en door de politie "samenwonen". Tegenwoordig wordt het begrip burgerlijk huwelijk vaak gebruikt bij het beschrijven van het samenwonen van mensen zonder officiële registratie. Dergelijke relaties zijn wijdverbreid. In alledaagse termen is een burgerlijk huwelijk een gewoon huwelijk, maar zonder stempel in het paspoort. Mensen in zo'n huwelijk noemen elkaar man en vrouw, runnen een gemeenschappelijk huishouden, hebben gemeenschappelijke kinderen en hebben een gemeenschappelijk budget. Waarom hebben ze geen haast om de relatie te formaliseren? Er kunnen veel redenen zijn. Er is geen geld voor een mooie bruiloft Liefhebbers lijken het niet erg te vinden om een relatie aan te gaan, maar ze willen het doen met lawaai, limousines en honderd gasten. Hoewel er geen materiële kans is, besluiten ze samen te leven en te sparen voor de bruiloft. Er is geen vertrouwen in je gevoelens Een te serieuze en eerbiedige houding ten opzichte van het huwelijk en toekomstige kinderen roept veel twijfel op over de juiste partnerkeuze. In dit geval lijkt de beslissing om samen te leven en je gevoelens te controleren het meest redelijk.. Er is geen wens om je lot voor lange tijd aan een partner te binden In dit geval wil een van de partners opzettelijk niet de taak op zich nemen familieverplichtingen en gedraagt zich vaak als een vrij persoon. En wees geduldig met de ander, want hij houdt van of is afhankelijk van een partner, financieel of psychisch en is bang hem kwijt te raken. Het is niet nodig Soms haasten mensen die al jaren samenwonen zich niet naar de burgerlijke stand. Ze hebben kinderen, er zijn duidelijke regels voor samenleven ontwikkeld, materiële en alledaagse problemen zijn opgelost. Zo'n koppel ziet het nut niet in van het registreren van een relatie die al lang op de proef is gesteld. En echt, waarom al die stempels? Misschien heeft de registratie van het huwelijk zijn nut overleefd op dezelfde manier als de oude gewoonte om een bruidsschat te geven voor de bruid? Niet zo makkelijk. Feit is dat het, ondanks de toenemende populariteit van het burgerlijk huwelijk, ernstige nadelen heeft. Your, mine, ours Het ontbreken van een duidelijk wettelijk kader roept misschien de grootste twijfels op bij common law-echtgenoten over de juistheid van de beslissing. Als een stel samenwoont, zijn de vragen over wie de bank koopt en wie de autolening betaalt gemakkelijk en minnelijk. Maar in het geval van een verbroken relatie, kan de verdeling van eigendom verkregen tijdens het samenleven de zenuwen enorm bederven. En hen soms en voor altijd het geloof in goedheid en gerechtigheid ontnemen. Het is vrij zeldzaam om lepels, een kat, meubels en een appartement te verdelen. De rechter beslist immers, als het er op aan komt, in het voordeel van de partner die zijn eigendomsrecht kan bewijzen. Als de auto op naam staat van een echtgenote, blijft ze bij haar. Het feit dat haar man haar kocht met zijn eerlijk verdiende bonus, zal helaas geen rol spelen. Leave or Stay Geen stempel in je paspoort kan een verbroken relatie in stand houden. Echtscheidingen komen echter veel vaker voor bij echtparen dan bij officiële echtgenoten. Wat je ook zegt, maar op een onbewust niveau beschouwen veel stellen hun relatie als frivool. Het burgerlijk huwelijk is in dit geval een schijnhuwelijk. Als je het beu bent om man en vrouw te spelen, kun je snel je spullen pakken en afscheid nemen. Maar het komt vaak voor dat de een als een spel ziet waar de ander zijn hart in legt. Het burgerlijk huwelijk kan op verschillende manieren worden behandeld. Sommigen zien losbandigheid in een huwelijk zonder huwelijk en een manier om verantwoordelijkheid te ontlopen. Voor anderen is het een kans om fouten te vermijden en een manier om lang een gevoel van vrijheid te behouden. Maar hoe de twee hun relatie ook noemen, het belangrijkste is niet in de naam, maar in liefde en wederzijds respect.
