Steeds vaker hoor je in verschillende talkshows dat dit of dat paar in een burgerlijk huwelijk leeft, wat bij beide partners past. En toch kan het geen echt volwaardig huwelijk worden genoemd, omdat sommige garanties en attributen van een echt gezinsleven ontbreken.
Wat is een common law-huwelijk?
De semantiek van deze uitdrukking gaat ver terug. Het is noodzakelijk om de "Peter" -tijden te herinneren. Het was toen dat de kerk werd gescheiden van de staat. Een andere versie van de consolidering van relaties verscheen: niet alleen een kerkelijk huwelijk, maar ook een burgerlijk huwelijk, d.w.z. huwelijk, vastgelegd in de relevante registers van overheidsinstanties. Dit ging door tot 1917, tot het moment waarop de bolsjewieken aan de macht kwamen en de religieuze cultus in diskrediet brachten.
Een kerkelijk huwelijk gesloten in de hemel is tegenwoordig niet meer zo populair als vroeger. De bruiloft wordt een soort sociaal rudiment. Daarom is de betekenis van de uitdrukking "burgerlijk huwelijk" radicaal veranderd. In moderne omstandigheden wordt het het gebruikelijke samenwonen van een man en een vrouw zonder stempel in het paspoort genoemd.
Bij een ontmoeting is het moeilijk te begrijpen hoe jullie in het dagelijks leven, in het dagelijks leven, bij elkaar passen. Zo kom je erachter hoe tolerant je bent ten opzichte van je partner en hoeveel respect je hebt voor zijn persoonlijke ruimte.
De stellen van vandaag kiezen het burgerlijk huwelijk als een soort formele generale repetitie. Maar helaas loopt zo'n repetitie soms jaren vertraging op.
De voordelen van een formeel huwelijk boven een burgerlijk huwelijk
Een officieel huwelijk is in de eerste plaats stabiliteit en vertrouwen in de toekomst. Natuurlijk is dit geen gemakkelijke stap, maar mensen die huwelijken en familierelaties op een legale manier formaliseren, zijn zich bewust van het belang van familiewaarden.
Er is een veel voorkomende uitdrukking: "de meeste mannen die in een burgerlijk huwelijk leven, beschouwen zichzelf als ongehuwd, en vrouwen zijn altijd getrouwd." Dat wil zeggen, terwijl je samenwoont, kun je op elk moment opstaan en vertrekken, want over het algemeen, behalve sommige gevoelens en emoties, bindt niets je.
Het officiële huwelijk is een grote verantwoordelijkheid. Het is niet voor niets dat het wordt geïnterpreteerd als een verbintenis van een man en een vrouw, en deze verbintenis veronderstelt het bestaan van bepaalde rechten en plichten, sociale waarborgen, die niet in één minuut kunnen worden opgegeven en in een onbekende richting weglopen. Bijna alle religieuze geschriften beschrijven het huwelijk als het einde van een jeugdig, vrij leven en de overgang naar een volwassen bestaan.
Psychologisch gezien werd in de loop van vele eeuwen het besef bij een vrouw gelegd dat ze iemands wettige echtgenoot zou worden en zowel verdriet als vreugde zou delen.
Een zeldzaam meisje droomt er niet van om in een sneeuwwitte jurk onder Mendelssohns mars op de rode loper te lopen om het gekoesterde "Ja" te zeggen.
