De mens is een sociaal wezen en daar is geen ontkomen aan. Zijn hele leven heeft hij contacten met andere mensen, of het nu zakelijk of werk is, vriendelijk of persoonlijk. De manieren en factoren van contacten worden beïnvloed door hoe iemand is opgevoed en dus in welk gezin hij is opgegroeid.
Wat de familie leert
Het gezin is de educatieve omgeving van een persoon. Het kind groeit op en ziet een voorbeeld van contacten tussen gezinsleden. Op basis van hun relatie in hem worden de basismodellen van gedrag in de toekomst en vooral in zijn eigen gezin gevormd.
Zijn familieleden zijn de eersten die hem communicatie leren. Een bepaald model van het gedrag van het kind hangt af van hoe de relatie tussen hen is opgebouwd. Het kan zowel bewust als onbewust zijn.
Dat laatste is nog belangrijker. Hoezeer moeder haar zoon ook inspireert dat hij haar moet helpen met het huishouden, maar als hij een voorbeeld ziet van een vader die op de bank ligt, heeft zo'n opvoeding weinig zin. Tegelijkertijd, als het gezin een harmonie en een warme sfeer heeft, is het onwaarschijnlijk dat iemand die in zo'n omgeving is opgegroeid in zijn eigen volwassen leven met minder akkoord gaat.
Psychologen zijn al lang tot de conclusie gekomen dat kinderen die zijn opgegroeid in weeshuizen en weeshuizen uiterst zelden in staat zijn om sterke en duurzame gezinnen te stichten, om de eenvoudige reden dat ze niet door dit voorbeeld zijn opgegroeid en niet weten hoe het is. Ongelukkig zullen ze hun hele leven ernaar streven om te creëren wat ze in hun kindertijd zijn ontnomen, maar dit is bijna altijd gedoemd te mislukken. Hun leeromgeving was de samenleving, maar geen familie. Ze leven dan dus in de samenleving, krijgen hier onbewust geen voldoening uit en kunnen er niets aan veranderen. In de samenleving probeerden ze de rol van ouders op, en daarom is het buitengewoon moeilijk om deze rol op zich te nemen.
Voor wie een sterk karakter heeft, wordt een disfunctioneel gezin geen voorbeeld, maar een verharding. Er zijn gevallen waarin een kind dat opgroeide in een gezin van dronkaards of een tirannieke vader dan zijn eigen, totaal andere, correcte gezin stimuleerde en nooit een herhaling van de verhalen van zijn eigen trieste jeugd toegeeft. Maar dit is helaas zeldzaam. Als het karakter van een kind aanvankelijk sterk is, is het mogelijk om hem te temperen en hem niet volledig te breken. Kortom, het menselijke onderbewustzijn heeft het vermogen om te reproduceren, niet te genereren.
Familie van een volwassene
Denk niet dat de familiebanden van zijn eigen familie een reeds gevestigde volwassene niet leren. Gelukkige relaties zijn een samengesteld concept, ze vereisen constant werk. Een persoon leert van zijn eigen familie om attenter, vriendelijker en zorgzamer te zijn en leert anderen hetzelfde. Dit gebeurt vaak onbewust.
Het blijkt dat het gezin een pedagogische omgeving is voor een persoon van elke leeftijd en in elke fase van zijn kindertijd en vervolgens het volwassen leven.
